پیوند سازی اشتراکات و ملزومات میان هنر ایرانی و قانون بر اساس رویکردی نو (آنتیکواریانیسم)

بیان مسئله : از جمله موارد قابل توجه در گذر تاریخ برای بشریت؛ یکی مبحث درک لزوم وجود و چیستی هنر بوده و دیگری شان و منزلت قانون که در اینجا ما قصد داریم با رویکردی که عامل اتحاد می گردد این دو را به هم متصل کرده (هنر و قانون) و در نهایت جامعه ای را ایمن سازیم که در آن کمترین وجوه اعمال قهری مشاهده گردد. هدف : علاوه بر این دغدغه ی فکری، هچنین ما قصد داریم تا تعدادی از قوانین ملزم به فهم؛ در یک جامعه هنری را برای هنرمندان تجربه گرا؛ چنان واسازی کنیم که ادارکش! راز متفاوت بودن گردد، ضمن مرور یکی از کتاب های تاج الدین حسین خوارزمی (یک درس دو قسمتی در باب عدالت) که خودشناسی این راه را چندان میسر میسازد که شاید تاکنون به آن توجهی قابل نرفته است و اصل سعادت ابتدا در همین تلاش های درونی باشد، سپس انتظارات خارجی! روش تحقیق : به علاوه در این تحقیق؛ خاطر نشان داریم که ما در اینجا از هر دو نوع مطالعات و تلاشهای کتاب خانه ای و میدانی بهره برده و رویکردی (کیفی) توصیفی-تحلیلی داشتیم. جمع بندی : در پایان چشم اندازی نیک داریم که با فزونی این دیدگاه که نسبتا در آن نوآور هستیم، در آتی از قوانین مختص به کپی رایت تا سانسور و مصادره، مطبوعات و.. و.. که در خصوص عالم هنر اعمال می شود از تناسبات بیشتری در اجرا برخوردار گشته و لزوم علت پیوند سازی میان قانون و هنر از جنبه ای نظری به حالتی کاربردی تر در آید؛ تا تمدن ها با فرهنگ های دیرینه ی خود از مانایی و سودرسانی بیشتری برخوردار شده و حتی از غربی و شرقی سازی امور؛ یک جهان-وطنی کافی را نیز در بر گیریم، امید که مفید واقع گردد..