اثر افزایشی نانو کامپوزیت های پایه کربنی بر راندمان فرآیندهای فتواکسیداسیون شیمیایی جهت کاهش آلایندگی پساب های شور پتروشیمی و پالایشگاهی

فاضلاب های شور و بسیار شور پتروشیمی ها بدلیل تجزیه سخت توده های رنگی، لزجت، درجه سمی بالای آنها و راندمان پایین روش های بیولوژیکی و فیزیکی متعارف از عمده مخاطرات زیست محیطی به شمار می روند. تصفیه پساب های شیمیایی در حجم ها و مقیاس بالا با روش های متداول فیزیکی – شیمیایی نیز راندمان مطلوبی ندارد. بهره برداری از روش های فتواکسیداسیون شیمیایی پیشرفته مبتنی بر نانو فتوکاتالیست ها با افزایش راندمان فرآیندهای الکترو- هیدرولیز ، سونولیز و فتولیز سبب اکسایش مشتقات هیدروکربنی و تجزیه توده های رنگی و سمی فاضلاب های شور پتروشیمی در مدت زمان – هزینه کمتری می شوند. با استفاده از روش سل – ژل می توان با تغییر ترکیب شیمیایی محلول اولیه از طریق اختلاط و تثبیت پیش سازها در سطوح مولکولی و لایه نشانی بر بستر های پایه کربنی مانند نانو لوله های کربنی،گرافن و گرافیت و... علاوه بر تقویت خواص مختلف مکانیکی ، الکترومغناطیسی، فتوکاتالیستی، حرارتی و... نانو کامپوزیت هایی جدید با قابلیت های بسیار نیز بدست آورد. شرکت فعال در فرآیندهای فتو اکسیداسیون پیشرفته به منظور تصفیه فاضلاب های شور پتروشیمی و پالایشگاهی و راندمان بالای حذف آلایندگی از دستاوردهای مهم بهره برداری از نانو کامپوزیت های پایه کربنی توسعه یافته می باشد. هدف نهایی تهیه نانو کامپوزیت های پایه کربنی لایه نشانی شده با روش سل – ژل، استفاده از حداکثر ظرفیت های نانو ذرات تیتانیوم دی اکسید و بسترهای پایه کربنی می باشد. در تحقیق حاضر، از طریق مطالعات کتابخانه ای و مروری بر یافته های دیگر پژوهشگران عملکرد نانو کامپوزیت های پایه کربنی بر افزایش راندمان فرآیندهای فتواکسیداسیون شیمیایی مورد بررسی قرار گرفت.