سنجش مولفه های موثر در ارتقاء کیفیات زیباشناسی منظر از طریق باز طراحی با تاکید بر الگوهای کاشت (مطالعه موردی: بوستان نرگس منطقه پنج تهران)

یکی از راهکارهای حل معضلات زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و شهر نشینی پرداختن به بعد ارتقاء زیباشناسی در چارچوب توسعه پایدار می باشد با چنین نگرشی، بوستان نرگس (صارم و یا اکباتان) منطقه پنج شهرداری تهران به عنوان نمونه موردی انتخاب شده است. هدف از انجام این تحقیق، تلاش در جهت بهبود وضعیت الگوی کاشیت بوستان نرگس با استفاده از روش باز طراحی در جهت ارتقاء کیفیات زیبایی شناختی آن است که از طریق واکاوی الگوی کاشت و شناخت مولفه های زیبایی شناسی در اصول طراحی کاشت است. روش بکار رفته در این تحقیق توصیفی پیمایشی بوده و ابزار گردآوری اطلاعات آن کتابخانه ای و میدانی (پرسش نامه و پیمایش) می باشد و داده های جمع آوری شده با استفاده از روش تحلیل محتوا در محیط نرم افزار مکس کیو دیای (MAXQDA) انجام شد. نتایج بیانگر آن هست که الگوی اشت مهمترین عنصری است که با استفاده از آن می توان به فضا یکپارچگی و وحدت بخشید و یا آن را متمایز و قابل شناسایی نمود و فاکتورهای موثر بر زیبایی شناسی بوستان های شهری لحاظ سادگی، تنوع، تاکید، تعادل، توالی مقایس و وحدت از طریق باز طراحی الگوی کاشت امکان پذیر است. در این تحقیق با سنجش مولفه های موثر در ارتقاء کیفیات زیباشناسی منظر، به ارائه راهکارهایی جهت باز طراحی الگوهای کاشت پرداختیم.