رابطه دین داری و تاب آوری با بهزیستی روانی در همسران جانبازان

سابقه و هدف: جنگ معمولا پیامدهای گسترده فردی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی دارد که تاثیر بسیاری بر مشکلات جسمی و روانی می گذارد. ازاین رو، هدف از این پژوهش تعیین رابطه دین داری و تاب آوری با بهزیستی روانی در همسران جانبازان شهر کرج بود. روش کار: روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری ۳۷۵۰ نفر از همسران جانبازان شهر کرج بود که از میان آنان نمونه ای به تعداد ۲۴۹ نفر در سال ۱۳۹۸ با توجه به فرمول کوکران بهروش دردسترس انتخاب شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسش نامه دین داری سراج زاده و همکاران، پرسش نامه تاب آوری کونور و دیویدسون و پرسش نامه بهزیستی روان شناختی ریف بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از آزمون آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام استفاده شد. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله هیچ گونه تضاد منافعی گزارش نکرده اند. یافته ها: یافته ها نشان می دهد بین مولفه های دین داری با بهزیستی روانی رابطه مثبت و معنی داری در مقدار ۰۱/۰ وجود داشت. همچنین از بین پنج مولفه مربوط به تاب آوری، تنها بین سه مولفه تاثیرات معنوی، تحمل عاطفه منفی و پذیرش مثبت با بهزیستی روانی رابطه خطی معنا داری وجود داشت و متغیرهای شایستگی فردی و کنترل، در تبیین بهزیستی روانی همسران جانبازان نقشی نداشتند. نتیجه گیری: با توجه به اینکه متغیرهای دین داری و تاب آوری پیش بینیکننده های معناداری برای بهزیستی روانی هستند، می توان با ایجاد ظرفیت هایی در موقعیت های آموزشی، بهزیستی روانی همسران جانبازان را ارتقا بخشید.