مقایسه سبکهای فرزند پروری و سلامت روان والدین افراد اقدام کننده به خودکشی با والدین افراد عادی

خودکشی مرگی است که عمدا به دست خود شخص انجام میشود و یک عمل اتفاقی و بی معنا نیست. برعکس، راهی برای رهایی از یک مسئله یا بحران است که شخص را بسیار رنج میدهد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه سبکهای فرزند پروری وسالمت روان والدین افراد اقدام کننده به خودکشی با والدین افراد عادی است. روش: پژوهش حاضر از نوع پس رویدادی )علی– مقایسه ای( میباشد. نمونه آماری گروه مطالعه شامل ۰۳۱ نفر از والدین افراد اقدام کننده به خودکشی بود که به صورت روش تصادفی ساده انتخاب شدند و نمونه آماری گروه گواه را ۰۳۱ نفر از والدین افراد عادی تشکیل میدهندکه با روش نمونه گیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب گردیدند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامههای فرزند پروری بامریند و سالمت روان گلدبرگ )۲۸=GHQ (استفاده شد. دادهها باآزمونهای تحلیل واریانس چند متغیره و تحلیل کواریانس چند متغیره مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که والدین افراد عادی نسبت به والدین افراد اقدام کننده به خودکشی از سالمت روان بیشتری برخوردارند، همچنین با بررسی هر کدام از سبکهای فرزند پروری، نتایج، نشان دهنده عدم تفاوت معنی دار سبکهای اقتدار منطقی و آزادگذار دربین دو گروه بود اما تفاوت سبک مستبدانه در بین دو گروه معنادار بود. به این معنی که والدین افراد اقدام کننده به خودکشی بیشتر از سبک مستبدانه استفاده نمودهاند نتیجهگیری: انتظار می رود والدینی که از سطوح باالتری از سالمت روان برخوردارند، فرزندانشان کمتر از فرزندان والدینی که دچار اختالل روانی هستند اقدام به خودکشی نمایند. همچنین مشخص شد استفاده والدین از سبک مستبدانه احتمال اقدام به خودکشی فرزندان را بیشتر می کند. از این رو آموزش شیوههای مناسب فرزند پروری و تالش جدیتر متولیان بهداشت روان جهت ارتقاء سطح بهداشت روان والدین توصیه میگردد.