تدوین مولفه های موثر بر "معماری زمینه گرا"

زمینه گرایی مانند سایر مباحث حایز اهمیت در معماری، مولفه ها و ابعادگوناگونی دارد که توجه به هر یک از آنها می تواند برای خلق معماری زمینه گرای موفق ، تاثیر به سزایی داشته باشد. هر یک از نظریه پردازان به مولفه های خاصی از زمینه گرایی اشاره داشته و تعدادی از مولفه ها را مهم دانسته اند. هدف پژوهش حاضر شناخت مجموعه جامع تری از مولفه های موثر بر زمینه گرایی و تعیین اولویت و اهمیت نسبی هر یک ، از دیدگاه صاحب نظران است . پرسش این است که مولفه های موثر بر زمینه گرایی چیست ؟ پژوهش گران به چه مولفه هایی اولویت بیشتری دادهاند؟ و چگونه می توان این مولفه ها را در طراحی و ارزیابی آثار معماری بکار برد؟ برای پاسخ به این پرسش ها، ابتدا با جست وجو در متن های مرتبط ، مولفه های موثر در زمینه گرایی استخراج و سپس مولفه هایی تعیین و در نهایت اولویت نسبی هر مولفه مشخص شد. یافته ها نشان می دهد که پژوهش گران، زمینه گرایی را با مولفه های کالبدی، فرهنگی ، اجتماعی ، تاریخی ، اقلیمی ، معنایی ، انسانی ، بصری-احساسی ، فعالیتی و زیست محیطی ، تعریف کردهاند. مولفه های کالبدی، فرهنگی و اجتماعی ، نسبت به سایر مولفه های زمینه گرایی فراوانی بیشتری دارند. نتایج پژوهش و مولفه های استخراج شده حاصل از آن می تواند به منظور بررسی ارتباط معماری با زمینه ، در ابعاد مختلف جغرافیایی شامل ارتباط با بناهای مجاور، ارتباط با سایت ، ارتباط با منطقه و در ابعاد مختلف زمانی شامل گذشته ، حال و آینده برای طراحی و ارزیابی بناهای زمینه گرا مورد استفاده قرار گیرند.