بررسی مرز الیگوسن - میوسن در ناحیه سمیرم در مجاورت تراس زاگرس
محل انتشار: پنجمین همایش انجمن زمین شناسی ایران
سال انتشار: 1380
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,740
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SGSI05_145
تاریخ نمایه سازی: 7 شهریور 1385
چکیده مقاله:
منطقه ی ونک بخشی از زون خرد شده زاگرس می باشد، مقطع مطالعه شده بخشی از یال غربی ناودیس ونک-سولگان ( کوه سرخ ) است که همیشه این ناودیس را سازند بختیاری تشکیل داده و در زیر این سازند به ترتیب سازندهای گچساران، آسماری، پابده و گورپی رخنمون دارند. نهشته های سازند آسماری به صورت آهکهای متوسط تا ضخیم لایه صخره ساز به رنگهای قهوه ای روشن، زرد تا زرد مایل به قهوه ای مشاهده میشود. تحیقات بیواستاتیگرافی در این منطقه نشان می دهد که 132 متر ابتدای سازند آسماری مربوط به روپلین-شاتین است و 128 متر بالایی این سازند متعلق به آکتانین-بوردیگالین است. ناپدید شدن فرامینی های vasus Eulepidina elephantina, Nummulites و همچنین ظهور گونه های فسیلی asmaricus Archaias Kirkukensis, Miogipsinoides complanata, Astrotrilina بیانگر اتمام پالئوژن و شرع نئوژن است.
نویسندگان
محمد علی جعفریان
گروه زمین شناسی دانشگاه اصفهان
اصغر اعتصامپور
گروه زمین شناسی دانشگاه اصفهان
حسینعلی بگی
گروه زمین شناسی دانشگاه اصفهان