تحلیل فضایی توسعه منطقه ای در استان کردستان با استفاده از مدلSAR

برنامه ریزی منطقه ای، مدیریت یکپارچه منابع اقتصادی، اجتماعی و فیزیکی یک منطقه است، هدف برنامه ریزی منطقه ای توسعه و کاهش نابرابری هاست. لازمه ی برنامه ریزی منطقه ای، شناسایی جایگاه مناطق نسبت به یکدیگر به لحاظ توسعه است. کاهش نابرابری در بهره مندی از منابع، دستاوردها و امکانات جامعه، یکی از مهم ترین معیارهای اساسی توسعه به شمار می آید. پژوهش حاضر با انتخاب ۱۸ شاخص به تحلیل فضایی توسعه منطقه ای در استان کردستان پرداخته است که داده ها با استفاده از روش آنتروپی وزن دهی شده اند و با مدل SAR به رتبه بندی شهرستانها و بررسی میزان برخورداری آنها پرداخته شد. نتایج نشان میدهد که شهرستان بیجار با۰/۶۹۵۲، سقز با ۰/۶۹۵۱، دهگلان با ۰/۵۵۹۲، سنندج با۱/۵۳۵۹، مریوان با۰/۵۲۸۰ و کامیاران با ۵۰۸۹/ ۰ در رتبه های اول تا ششم و نیمه توسعه یافته و چهار شهرستان سروآباد با۰/۴۹۵۶، دیواندره با۰/۴۷۹۵، قروه با۰/۴۰۷۳ و بانه با ۰/۳۵۸۸در رتبه های هفتم تا دهم و در حال توسعه هستند.