تبیین اندیشه انسان کامل در متون عرفانی مکتب کنفوسیانیزم (چین)

انسان یکی از مباحثی است که همواره مورد توجه اندیشه ی بشری بوده است. مبحث شناخت انسان از گسترده ترین مباحث استو به تمامی فعالیت های انسانها جهت می دهد. از آنجا که آدمی میل به کمال دارد و در وجود او نهادینه شده است همیشه درجستجوی انسان کامل بوده، که در کلیه ی ادیان بزرگ و مکتب های فلسفی و فکری جهان به الگوهایی از انسان کاملبرمی خوریم که مورد ستایش واقع شده اند و این موضوع همواره در عرفان مورد بحث بوده است و کیفیت مراحل رسیدن به انسانکامل مورد توجه عارفان بوده است و از مهمترین موضوعاتی بوده است که ذهن عارفان و متفکران هر دوره ای را به خود مشغولکرده است. لذا پژوهش حاضر با هدف توصیف و توضیح اندیشه انسان کامل از منظر مکتب کنفوسیانیزم (چین) و با روش توصیفی- تحلیلی واستفاده از منابع کتابخانه ای- اینترنتی نوشته شده است. این پژوهش پس از ارائه تعاریفی از انسان و انسان کامل، به بررسی مکتبکنفوسیانیزم پرداخته و به این نتیجه رسیده است که کنفوسیانیزم به عنوان مهم ترین مکتب چینی که بنیان گذار آن کنفوسیوساست، بیش از هر چیز یک سبک زندگی است، سبکی از زندگی که هدفش رسیدن سرزمین آبا و اجدادی به حداکثر رفاه و سعادت و به سامان کردن زندگی خانوادگی و فردی است. در نزد چینیان کنفوسیوس «نه تنها مردی حکیم وفرزانه است بلکه انسانی کامل و دارای قلب سلیم و سرمشق شرافت و بزرگواری شمرده می شود. اخلاق شریف او خود مبیین و نماینده دو قاعده انتظام و تناسب است که مبنا و پایه تعالیم او قرار دارد».