نقش حقوق شهروندی نسبت به حریم خصوصی در فضای مجازی

در نظام حقوقی ایران اصول مختلفی از قانون اساسی به حفظ حریم خصوصی افراد تاکید گردیده اصل ۲۲ قانون اساسی که حیثیت و جان و مال و حقوق و مسکن و شغل اشخاص را مصون از تعرض دانسته است و اصل ۲۳ نیز هر گونه تفتیش عقاید را ممنوع اعلام نموده و در اصل ۲۵ قانون اساسی نیز بازرسی و نرساندن نامه و ضبط و فاش نمودن مکالمات و افشای محتوای آن از هر گونه تجسس ممنوع دانسته مگر به حکم قانون ، بنابراین در مهمترین ارکان حکومتی وعهدنامه مردم و حکومت که در قانون اساسی متجلی گردیده حریم خصوصی، اساسا از موضوعات بسیار مهم تلقی گردیده است.در رویه قضایی، شناسایی حریم و مکان خصوصی به نحو پراکنده و مبهم رسیدگی می گردد و تلقی ذهنی جامعه بر این است که همه فضاها و دارایی هایی که نمی توان بدون اجازه شخص به آنها ورود و دسترسی یافت حریم خصوصی است .گفته می شود به همین لحاظ منزل ، اطاقهای هتل ، اتومبیل ، نامه ها و مکاتبه های خصوصی جلوه هایی از حریم خصوصی می باشند . رعایت حریم خصوصی در راستای احترام به حقوق شهروندی ملت قابلیت تغییرمی یابد . از این رو حفظ حریم خصوصی افراد در فضای مجازی امروزه بیشتر از پیش احساس می شود .نتایج حاکی از ان است که تصویب قوانین مدنی و بویژه جزایی در رابطه با حریم خصوصی در فضای سایبری می تواند نقش قابل توجهی در حفظ و صیانت از حقوق شهروندی کاربران در فضای مجازی داشته باشد