تحلیل کارکردهای حرف «واو» در تاریخ بیهقی و مقایسه آن با زبان های ایرانی و زبان عربی

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 237

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_LANG-11-1_011

تاریخ نمایه سازی: 15 شهریور 1401

چکیده مقاله:

حرف «واو» پرکاربردترین حرف ربط زبان فارسی است که به جز ربط دادن اجزای کلام به هم، کارکردهای دیگری همچون استیناف، استدراک، اضراب، تخمین، حال و قسم دارد. بررسی تاریخ بیهقی، به منزله یکی از مهم ترین متون فارسی دوره غزنوی، دال بر کارکردهای متنوع حرف واو در متن آن است که به نظر می رسد بخشی از آنها تحت تاثیر زبان های ایرانی و زبان عربی بوده است. مقاله پیش رو افزون بر بررسی کارکردهای متنوع حرف واو در تاریخی بیهقی، درصدد آن است که نشان دهد کدام یک از این کارکردها تحت تاثیر زبان های مذکور بوده است. به همین منظور حدود ۱۵۰۰ جمله و عبارت از متن این کتاب انتخاب، بررسی و تجزیه و تحلیل شد و مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که کارکردهای واو عطف در تاریخ بیهقی را می توان در سه گروه اصلی دسته بندی کرد: نخست، واو عطف و استیناف، که هم در متون ایرانی باستان و هم عربی قابل پیگیری هستند. دوم، واو حالیه، قسم و استدارک، که از زبان عربی وارد زبان فارسی شده اند و سوم، واو اضراب، واو در معنای یا، واو ابتدای جملات معترضه، که مولف تاریخی بیهقی در به کارگیری آن ها دست به نوعی نوآوری زده است.

نویسندگان

یوسف محمدنژاد عالی زمینی

عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

بهجت قاسم زاده

دانش آموخته دکترای تخصصی فرهنگ و زبان های ایرانی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران. ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • آذرنوش، آذرتاش(۱۳۸۳). تاریخ زبان و فرهنگ عربی. چ ۴. تهران: ...
  • ابوالقاسمی، محسن(۱۳۸۳). دستور تاریخی زبان فارسی. تهران: سمت.. ...
  • احمدی بیگدلی، بهیه و محمدرضا قاری(۱۳۹۴)، «کارایی حرف "واو" از ...
  • الدالی، محمد احمد(۱۴۱۰). الواو العاطفه التی بمعنی مع: فی نحو ...
  • السامرایی، فاضل صالح(۱۴۰۴) واو الحال، المجمع العلمی العراقی. المجلد الخامس ...
  • انوری، حسن و حسن احمدی گیوی(۱۳۹۲). دستور زبان فارسی ۲. ...
  • تقی پور، ابوالفضل(۱۳۹۵). بررسی تطبیقی کارکردهای «واو» در فارسی و ...
  • جیگاره، مینا(۱۳۸۸). حرف الواو انواعها و معانیها، لسان المبین، شماره ...
  • ________ و فاطمه اجدادی آرانی(۱۳۹۲)، «آموزش تشخیص نقش و ترجمه ...
  • خطیب رهبر، خلیل(۱۳۷۳). تاریخ بیهقی. چ ۳۷. تهران: مهتاب.. ...
  • (۱۳۶۷). دستور زبان فارسی، کتاب حروف ربط و اضافه. تهران: ...
  • داریوش ذوالفقاری، نرگس محمدی بدر، مجید سرمدی و حسین یزدانی، ...
  • رادمنش، محمد(۱۳۷۴). معانی حروف با شواهد از قرآن و حدیث. ...
  • رضانژاد، غلامحسین(نوشین)(۱۳۶۷)، اصول علم بلاغت در زبان فارسی، تهران: الزهرا. ...
  • رضایی باغبیدی، حسن(۱۳۸۵). راهنمای زبان پارتی (پهلوی اشکانی). تهران: ققنوس.. ...
  • زرشناس، زهره(۱۳۹۰). دستنامه شغدی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات ...
  • شفیعی کدکنی، محمدرضا(۱۳۶۸)، موسیقی شعر، تهران: نشر آگه. ...
  • ضیف، شوقی(۱۳۷۷). تاریخ ادبیات عرب. ترجمه علیرضا ذکاوتی قراگوزلو. چ ...
  • کامران، ماشاءالله(۱۳۸۸). نسخه بدلی به نام واو اضراب و ترقی ...
  • کروم، احمد(۲۰۰۰). معانی الواو العاطفه بین الاصطلاح المعنوی و التقعید ...
  • گرامی، بهرام و هما عصار(۱۳۹۵)، «پیوند پارسی: واو عطف»، ایران ...
  • کفافی، محمد عبدالسلام(۱۹۷۱). فی الادب المقارن. چ ۱. بیروت: دارالنهضه ...
  • مکنزی، دیوید نیل(۱۳۸۳). فرهنگ کوچک زبان پهلوی. ترجمه مهشید میرفخرایی. ...
  • نمایش کامل مراجع