ارائه الگوی علی کیفیت محیط دانشگاه، ارزش های دانشجو و آداب علمی دانشجویان

مقدمه: هدف کلی پژوهش، ارائه الگوی علی کیفیت محیط دانشگاه، و بررسی ارزش های دانشجو و آداب علمی آنان در دانشگاه پزشکی شیراز بود. روش بررسی: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد؛ جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان علوم پزشکی دانشگاه شیراز بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی، ۳۳۸ نفر انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل، پرسشنامه ارتباطات دانشگاه و دانشکده (ارنست بویر، ۱۹۹۰)؛ ارزش های دانشجو (دزیوانسکا، ۲۰۱۷) و پرسشنامه آداب تحصیلی دانشجویان (کلارک و اسپرینگر ،۲۰۱۰) بود. داده های حاصل از پرسشنامه ها در دو بخش توصیفی و استنباطی و با استفاده از آزمون های آماری توسط نرم افزارهای SPSS نسخه ۲۱ و Lisrel۸.۵۴ بررسی شده اند. با اجرای الگوی معادلات ساختاری مشخص شد که الگوی پیشنهادی از برازش مناسبی برخوردار است و آداب علمی دانشجویان به خوبی از طریق کیفیت محیط دانشگاه پیش بینی و تبیین شده است (۹۸/۰ = GFI و ۰۵۴/۰ = REMEA). نتایج: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد کیفیت محیط دانشگاه اثر مثبت و معنادار بر آداب علمی دانشجویان (p-value<۰.۰۰۱) دارد، همچنین کیفیت محیط دانشگاه دارای اثر مثبت و معنادار بر ارزش های دانشجویان (p-value<۰.۰۰۱) بوده، و ارزش های دانشجو با کنترل کیفیت محیط دانشگاه، پیش بینی کننده  مثبت و معنادار آداب علمی دانشجویان (p-value<۰.۰۰۱) می باشد. همچنین ارزش های دانشجو، نقش واسطه ای در ارتباط بین کیفیت محیط دانشگاه و آداب علمی دانشجویان دارد. نتیجه گیری: با توجه به نقش کیفیت محیط دانشگاه در ارتباط با ارزش های دانشجو و آداب علمی آنان ،توصیه می شود تدابیر لازم جهت توسعه و تعالی کیفیت محیط دانشگاه اتخاذ گردد و محیط دانشگاه و ملزومات آن زمینه ساز درونی ساختن ارزش ها در دانشجویان با هدف فرهیختگی آنان به سمت کمال مطلوب باشند، زیرا ارزش ها تعیین کننده مسیر مطلوب زندگی دانشجویی به ویژه در سال های آخر تحصیلی می باشند و دانشجو بر اساس مجموعه ارزش های درونی شده در وی، انگیزه لازم را به دست آورده و در جهت اهداف عالی و متعالی آینده خویش، تلاش و کوشش می نماید. واژه های کلیدی: کیفیت محیط دانشگاه، ارزش ها، آداب علمی، دانشجو، دانشگاه.