بررسی اثر زاویه ریک بر عملکرد پروانه پیشران سری بی- وگنینگ در شرایط آب آزاد
محل انتشار: نوزدهمین همایش صنایع دریایی
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 150
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NSMI19_218
تاریخ نمایه سازی: 16 شهریور 1401
چکیده مقاله:
با توجه به مزایای گسترده استفاده از پروانه ها به عنوان پیشران امروزه غالبا از این ابزار برای به حرکت درآوردن شناورها استفاده می شود. پروانهیک ابزار پیشبرنده می باشد که ضمن وارد کردن نیرو به سیال پیرآمون. یک حرکت نسبی به سمت عقب ایجاد می کند. پروانه روی یک شفت سوارشده و به وسیله یک موتور به حرکت در می آید. اختلاف فشار بوجود آمده در دو سمت سطح پره های ایرفویل مانند. سبب به وجود آمدن نیرویمحوری شده که به وسیله پره های پروانه به شفت منتقل شده و در نهایت به شناور منتقل می شود. یکی از پارامترهای مهم در طراحی پروانهشناورهای سطحی. زاویه ریک پروانه می باشد. زاویه ریک. به صورت زاوبه کج شدگی پره ها نسبت به خط عمود بر محور دوران پروانه تعریفمی شود. در این مقاله با استفاده از دینامیک سیالات محاسباتی. اثر زاویه ریک بر عملکرد پروانه چهار پره ای طراحی شده بر اساس روش سری بی-وگنینگن در شرایط آب آزاد مورد بررسی قرار گرفته است. بنابراین پروانه در پنج زاویه ریک (۰، ۵، ۱۰، ۱۵ و ۲۰ درجه) به صورت عددی شبیه-سازی شده است. نتایج نشان داد که در شرایط آب آزاد با افزایش زاویه ریک» ضرایب تراست و گشتاور کاهش یافته. درحالیکه تغییر قابل ملاحظه-ای در راندمان پروانه مشاهده نشده است. همچنین نتایج تحلیل دوفازی جریان سیال در پروانه نشان داد میزان کاویتاسیون با افزایش زاویه ریککاهش بافته است. کاهش میزان کاویتاسیون در زاویه ریک ۲۰ درجه مشهود می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی ملکی
کارشناسی ارشد، مهندسی دریا، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، پژوهشکده ی علوم و فناوری دفاعی شمال
رجبعلی بیشه جعفرنژاد
دانشجوی دکترا، مهندسی مکانیک، دانشگاه تهران
روح اله هادی پورگودرزی
کارشناسی ارشد، مهندسی دریا، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، پژوهشکده ی علوم و فناوری دفاعی شمال
سعید کرمی
کارشناسی ارشد، مهندسی دریا، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، پژوهشکده ی علوم و فناوری دفاعی شمال
ابراهیم علیزاده
دانشجوی دکترا، مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، پژوهشکده ی علوم و فناوری دفاعی شمال