نظرات کارکنان پرستاری و مامایی شاغل در بیمارستان های دولتی شهر یزد در رابطه با کاربرد دروس تخصصی رشته های تحصیلی پرستاری و مامایی در بالین

چکیده سابقه و اهداف: آموزش یکی از وظایف اصلی دانشگاه های علوم پزشکی است فاصله آنچه در کلاس درس آموزش داده می شود و خدماتی که در بالین ارائه می گردد به عنوان یک مشکل اساسی به چشم می خورد لذا بر آن شدیم تا پژوهشی با هدف تعین نظرات کارکنان پرستاری و مامایی در رابطه با میزان کاربرد بالینی دروس تخصصی انجام دهیم. روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی در سال ۱۳۹۲ بر روی کلیه کارکنان مامایی و پرستاری شاغل در بیمارستان های دولتی شهر یزد باسابقه کار ۶ماه تا ۵ سال انجام شد. پرسشنامه استفاده شده شامل دو بخش اطلاعات دموگرافیک و بخش دوم نظرسنجی در زمینه میزان کاربرد دروس تخصصی در بالین بود که بر اساس مقیاس پنج گزینه ای لیکرت با توجه به سرفصل های تخصصی دروس دو رشته تهیه شده بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آمار توصیفی و استنباطی (تی مستقل و انالیز واریانس) انجام شد. یافته ها: بیشترین میانگین کاربرد دروس تخصصی پرستاری در بالین مربوط به دروس اصول و مهارت های پرستاری ۹۷/۰±۹۵/۳ پرستاری ویژه : ۰۵/۱±۸/۳، پرستاری بیماری های داخلی و جراحی ۳ و ۴ و کمترین میانگین کاربرد دروس مربوط به درس بهداشت جامعه بود همچنین بیشترین میانگین کاربرد دروس تخصصی مامایی در بالین مربوط به دروس بارداری و زایمان( ۱/۰۱± ۶۸/۴)،تغذیه مادر و کودک ( ۲/۱ ±۰۶/۴) و کمترین میانگین کاربرد دروس تخصصی مربوط به درس بی حسی و بی هوشی بود. نتیجه گیری: به منظور افزایش هماهنگی یادگیری های نظری و خدمات بالینی ، بازنگری کوریکولوم رشته پرستاری و مامایی و تدارک برنامه های آموزشی مناسب در حین تحصیل ، پیشنهاد می گردد.