استراتژی های آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت همگانی

زمینه و هدف : آموزش بهداشت و ارتقا سلامت افراد جامعه، نیاز به استراتژی و برنامه هدفمند است. مشارکت فردی و اجتماعی افراد در بهداشت و سلامت بسیار اهمیت دارد. فراهم نمودن امکانات و زیرساخت های آموزش بهداشت باید در جامعه فراهم گردد تا سطح سلامت هرچه بیشتر آحاد افراد باشیم. استراتژی های آموزشی می تواند در هر سطح آموزشی که عبارت اند از: مدارس، دانشگاه ها، سازمان های وابسته به آموزش بهداشت و سلامت همگانی اتخاذ گردد. در استراتژی آموزش بهداشت و ارتقا سلامت باید سطح خدماتی و ارتباطی بیشتر مورد اهمیت قرار گیرد تا عملکرد سودمند باشد.مواد و روش ها : روش جمع آوری اطلاعات بصورت کتابخانه ایی- اسنادی و دیگر منابع اطلاعاتی می باشد.نتایج : سازمان جهانی بهداشت در منشور اتاوا ارتقاء سلامت را "فرایند قادر سازی افراد برای کنترل عوامل موثر بر سلامت خود و نهایتا سلامت خود" تعریف می کند. منشور بانکوک در سال ۲۰۰۵ضمن تاکید بر منشور اتاوا چهار تعهد اصلی برای ارتقاء سلامت را به شرح زیر پیشنهاد نموده است: ۱- تبدیل ارتقاء سلامت به محور توسعه ۲- تبدیل ارتقاء سلامت به مسئولیت همه دولتها ۳- تبدیل ارتقاء سلامت به مسئله مورد تمرکز جوامع و انجمن های مدنی ۴- تبدیل ارتقاء سلامت به پیش نیاز فعالیت های مسئولانه اقتصادی و تجاری. معنای مشارکت همگانی افراد در ارتقای سلامت این است که درآن اعضای یک جامعه نیازهای سلامت شان را تعیین نموده، توجه نمایند.نتیجه گیری : امروزه آموزش بهداشت و ارتقا سلامت همگانی، یکی از استراتژی های مهم برای هر کشوری می باشد. ارتقا سلامتی و بهداشتی، تاثیر مثبتی بر زندگی افراد جامعه میگذارد و باعث امید به زندگی بیشتر، که یکی از عوامل توسعه یافتگی است نقش مثبتی دارد. باید آموزش های بهداشتی در برنامه های آموزشی هر سازمانی قرار گیرد تا به عنوان یک اصل رعایت، و مورد توجه قرار گیرد. در سطح کلان آموزش بهداشت و ارتقا سلامت میتوان از مدارس و دانشگاه ها به عنوان پایه و اساس آموزش سلامت همگانی یاد کرد و در مراحل بعد از رسانه ها که شامل: صدا و سیما، رسانه های الکترونیکی ارتباطی، روزنامه ها و ... اشاره کرد.