مروری بر اثرات تمرینات ورزشی در بهبود حافظه، یادگیری و کاهش عوامل خطر زای بیماری آلزایمر

مقدمه: بیماری آلزایمر شایع ترین بیماری وابسته به سن می باشد شاخصه اصلی این بیماری شامل تشکیل پلاک ها آمیلوئیدی بتا (Aβ) در خارج از سلول و رشته های در هم تنیده داخل نورونی متشکل از رشته های حاوی فرم فسفریله ی پروتئین میکروتوبولی تائو (Tau) می باشد. عوامل نروتروفیک به طور گسترده ای در مغز بیان می شود، اما به میزان قابل توجهی در مغز بیماران مبتلا به آلزایمر کاهش می یابد. لذا هدف مطالعه تحقیق بررسی تمرینات ورزشی در عملکرد نوروتروفین ها، اختلالات روانشناختی و کاهش عوامل خطر زای بیماری آلزایمر بود.روش ها: به این منظور در تمامی بانک های اطلاعاتی بخصوص Web of Science، Pubmed ، Google scholar، SID.IR، Mageiran با کلید واژه های Exercise training، Memory، Alzhimer risk factors و غیره، بدون محدودیت سال جستجو انجام گرفت. سپس مقالات بر اساس فعالیت ورزشی بر حافظه و یادگیری و همچنین عوامل خطر زای بیماری آلزایمر دسته بندی شدند.یافته ها: از بین مطالعات بدست آمده مطالعات انجام شده بر تاثیر فعالیت های ورزشی بر عوامل خطر زا، نروتروفین ها، حافظه و یادگیری بررسی گردیدند. که نتایج آنها نشان داد تمرینات ورزشی وابسته به نوع و شدت با بهبود نروتروفین ها، افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی تام منجر به بهبود عملکرد شناختی در بیماری آلزایمر می گردد.نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرینات ورزشی در طولانی مدت و منظم اثر مطلوبی بر مکانیسم های نروتروفینی، بهبود ظرفیت آنتی اکسیدانی، حافظه و یادگیری در بیماری آلزایمر دارند؛ با این حال این اثرات وابسته به شدت و طول دوره تمرین است و مکانیسم تمرینات ورزشی بر استرس اکسیداتیو در بافت مغز هنوز به خوبی مشخص نشده است.