بازطراحی حاشیه رودخانه های شهری با هدف ایجاد فضای تعامل شهروندان با طبیعت با رویکرد پایداری اجتماعی نمونه موردی: آبکنار مرکزی شهر ایندیاناپولیس ،پارک مرکزی Jiading

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 228

فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SETBCONF02_019

تاریخ نمایه سازی: 21 شهریور 1401

چکیده مقاله:

رود خانه های شهری به عنوان یکی از ارکان اساسی ساختار شهر، ارزشهای زیست محیطی و اجتماعی بسیاری را به همراه دارند. اما استفاده نابه جا و مداخله های نامناسب میتواند از ارزش این عنصر حیات بخش شهری بکاهد. از طرفی دیگر به جز ساختار کالبدی، ساختارهای اجتماعی و اقتصادی شهر نیز بخشی از هویت وجودی شهر را تشکیل می دهند در حالی که در بسیاری موارد تنها بخش کالبدی شهرها به چشم می آید و سایر جوانب وجودی شهرها در حالی که وجود دارند دیده نمی شود و خود را به شکل لایه ای بر بستر فیزیکی موجود منطبق می کنند. در صورتی که اگر ساختار کالبدی شهر و سایر ساختارها با هم کار کنند،سبب شکوفایی یکدیگر می شوند و در غیر این صورت در هر کدام از ساختار های شهری مشکلاتی بروز خواهد نمود. در شهرها پتانسیل های بسیاری وجود دارد که با بهره گیری از آن می توان به بخشی از نیازهای اجتماعی،محیطی و اقتصادی شهروندان پاسخ داد. یکی از این نیازها تامین روابط اجتماعی است که در جامعه ی امروز اهمیت و ضرورت آن نادیده گرفته شده و درنتیجه از نظرکالبدی نیز به آن پرداخته نشده است. فضاهای جمعی به عنوان یکی از عناصر اصلی شهری در شهرهای قدیمی ایران مورد استفاده بوده اند اما در روند توسعه شهری سالیان گذشته این فضاها به تدریج به دست فراموشی سپرده شده است. عدم تامین فضای مناسب این نیازها، سایر فضاهای شهر که برای این منظور طراحی نشده اند تحت فشار قرار داده ست بنابراین پرداختن به این نیاز شهروندان امری ضروری است. نیاز به احیای ارزشهای رودخانه های شهری و نیاز ایجاد فضاهای جمعی را می توان با طراحی فضاهای حاشیه ی رودخانه های شهری با همدیگر به خوبی پاسخ داد. در این پژوهش با استفاده از روش تحقیق تحلیلی- توصیفی از نوع نمونه موردی و استفاده از راهکارهای ترکیبی سعی در ارائه چگونگی این طراحی دارد. نتایج حاصل از این تحقیق در مورد رودخانه هراز شهر آمل نشان دهنده آن است که در نظر گرفتن شهروندان در قالب گروه های انسانی و ایجاد بستر لازم، جهت حضور گروه های مختلف ورزشی، هنری، صنفی و ... سبب حضور مستمر شهروندان می شود، شهروندانی که به دلیل هویت پس زمینه ای گروهی خود، سعی در تنظیم رفتار و فعالیت خود دارند و مشارکت مردمی را عملی می کنند. در این قالب روابط اجتماعی توسعه می یابد و همچنین این نوع حضور،سبب احیای محیط های طبیعی نفوذ کرده در شهر می شود.

نویسندگان

ندا لاسمی

دانشجویی کارشناسی ارشد معماری منظر دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین