بررسی تاثیر به کارگیری محفظه شبیه سازی آلاینده های هوابرد به عنوان یک وسیله کمک آموزشی در میزان یادگیری دانشجویان رشته مهندسی بهداشت حرفه ای در سال ۱۳۹۱

سابقه و اهداف : با توجه به اهمیت درس مبانی نمونه برداری آلاینده های هوا برای دانشجویان رشته بهداشت حرفه ای و نقش وسایل کمک آموزشی در ارتقای یادگیری، مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان یادگیری دانشجویان در ارائه درس مبانی نمونه برداری آلاینده های هوا با به کارگیری محفظه شبیه سازی آلاینده های هوا انجام گردید. روش بررسی: این مطالعه از نوع مداخله ای نیمه تجربی و در سال ۱۳۹۱ صورت گرفت. جامعه پژوهش، دانشجویان مقطع کارشناسی رشته بهداشت حرفه ای دانشگاه علوم پزشکی یزد می باشند. نمونه گیری با روش سرشماری در دو گروه مورد و شاهد و با تعداد نمونه ۵۳ نفر در هر گروه به صورت غیر تصادفی انجام گرفت. در آموزش گروه شاهد به روش سنتی (سخنرانی) و در گروه مورد علاوه بر روش سنتی از وسیله کمک آموزشی استفاده گردید و در پایان دوره نیز علاوه بر نظرسنجی، نمرات دانشجویان در دو گروه با استفاده از نرم افزار SPSS-۱۱.۵ ارزیابی شد. یافته ها: آنالیز داده ها در گروه های مورد و شاهد نشان داد که میانگین نمره کسب شده توسط دانشجویان در گروه مورد برای بخش اندازه گیری ذرات قابل استنشاق ۶/۲±۴۴/۱۶، ذرات کلی ۸/۲±۱۷/۱۶ و لوله های آشکار ساز ۳/۲±۰۶/۱۷ می باشد. همچنین میانگین نمرات کسب شده در هر سه بخش عملی به طور معناداری از گروه شاهد بیشتر بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج نظر سنجی های انجام شده از دانشجویان و همچنین نتایج ارزیابی ها، میزان یادگیری دانشجویان با استفاده از روش آموزش ترکیبی (آموزش سنتی به همراه محفظه شبیه سازی آلاینده های هوابرد) بالاتر از گروه شاهد بوده است لذا می توان از این وسیله به عنوان یک وسیله کمک آموزشی جهت ارتقاء آموزش در دروس مربوطه بهره گرفت.