مقایسه حسابداری تعهدی و نقدی و مزایای بکارگیری حسابداری تعهدی در شهرداری ها

هدف پژوهش حاضر معرفی و ارزیابی مبانی حسابداری تعهدی، جایگاه مبنای تعهدی و دلایل و مزایای کاربرد آن در حسابداری و گزارشگری مالی شهرداری می باشد. روش پژوهش با توجه به اطلاعات به دست آمده از وضعیت حسابداری توصیفی - تحلیلی می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد که مبنای نقدی مورد استفاده و سیستم حسابداری موجود شهرداری ها پاسخگوی اطلاعات مورد نیاز جهت تهیه و تدوین بودجه به شکل عملیاتی نمی باشد و بایدحسابداری تعهدی در شهرداری ها استقراریابدحسابداری بر مبنای نقدی در بخش دولتی به طور سنتی به کار برده می شود، و همچنین در گذشته نیز روی منافع حاصل از تغییر به مبنای تعهدی بحث بوده است. در حسابداری بخش دولتی ایران بطور سنتی از مبنای نقدی تعدیل شده استفاده شده و بیشتر تاکید بر ایفای مسئولیت پاسخگویی مالی دولت بوده است. انتظارات مردم از دولت ها برای ارایه خدمات بهتر و بیشتر رو به افزایش است و پاسخگویی به این انتظارات منوط به تحصیل و مصرف کارای منابع محدود و دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده دولتهاست. برای ارزیابی کارایی، صرفه اقتصادی و اثربخشی عملیات دولت اطلاعاتی نیاز است که از توان سیستم حسابداری نقدی یا تعهدی تعدیل شده خارج است. بنابراین برای ایفای مسئولیت پاسخگویی عملیاتی دولت باید امکان اندازه گیری درست و دقیق هزینه ها و درآمدهای دولت فراهم شود تا بتوان به محاسبه بهای تمام شده خدمات دولتی و تهیه بودجه عملیاتی پرداخت و از مزایای مدیریت منابع و انجام فعالیتهای بیشتر با منابع کمتر بهره مند شد. برای دسترسی به چنین اطلاعاتی لازم است سیستم حسابداری تعهدی با احتیاط در بخش دولتی پیاده شود تا گامی در راستای ارتقای سطح مسئولیت پاسخگویی دولت و تامین انتظارات مردم برداشته شود. این نیاز اخیرا در برخی از کشورها بررسی و در قالب تجدید نظر در بیانیه های حسابداری پاسخ داده شده است که می تواند رهنمودی برای ایجاد تغییرات لازم در سیستم حسابداری دولتی ایران باشد. از این رو بررسی تحلیلی مزایای بکارگیری این رویکرد ضروری به نظر می رسد. در این راستا این پژوهش به بررسی مقایسه حسابداری تعهدی و نقدی و مزایای بکارگیری حسابداری تعهدی در شهرداری ها پرداخته است. این تحقیق از نوع کتابخانه ای است که اطلاعات مورد نیار آن از طریق مطالعات کتابخانه ای و با استفاده از کتب، مقالات و پایگاه های اینترنتی گردآوری شده است. یافته ها بیانگر این است که بکارگیری مبنای تعهدی در بخش عمومی موجب جلوگیری از تداخل درآمدها و هزینه ها، انعکاس هزینه ها و درآمدهای واقعی سال مالی در گزارش ها، مقایسه درآمد و هزینه های واقعی با مبالغ پیش بینی شده در بودجه، انعکاس بهتر دارایی های سرمایه ای و بدهی های بلند مدت، فراهم کردن زمینه اجرای بودجه ریزی عملیاتی و توجه به جریان منابع اقتصادی جهت بهبود پاسخگویی و عملکرد مدیران در بخش عمومی می شود.