تاثیر کیتوزان و اسیدسالیسیلیک بر واکنش گیاه برنج علیه عامل پوسیدگی ریشه و طوقه Fusarium fujikuroi
محل انتشار: مجله آفات و بیماریهای گیاهی، دوره: 88، شماره: 1
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 137
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAEN-88-1_003
تاریخ نمایه سازی: 22 شهریور 1401
چکیده مقاله:
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر کیتوزان و اسیدسالیسیلیک بر پاسخ گیاه برنج در برابر قارچ Fusarium fujikuroi، عامل بیماری پوسیدگی ریشه و طوقهانجام شد. به این منظور تاثیر غلظتهای ۲۰۰ و ۴۰۰ پیپیام کیتوزان و اسیدسالیسیلیک بر رشد میسلیومی بیمارگر ارزیابی گردید. همچنین صفات زراعی ومیزان فعالیت دو آنزیم کاتالاز و پراکسیداز در زمان های صفر، ۲۴، ۴۸، ۹۶، ۱۴۴ و ۲۸۸ ساعت پس از مایهزنی با بیمارگر در رقم حساس طارم مطالعه شد. نتایج نشان داد غلظت ۴۰۰ پیپیاماسیدسالیسیلیک و کیتوزان به ترتیب با ۵۷/۳۵ و ۲۹/۲۵ درصد، بیشترین بازدارندگی از رشد میسلیومی قارچ را نشان دادند. هر دو تیمار شدت علائم بیماری را به طور معنیداری نسبت به شاهد کاهش دادند. کمترین مقدار شدت بیماری (بهترتیب ۸/۳۷ و ۷/۴۱ درصد) در غلظتهای ۲۰۰ پیپیاماسیدسالیسیلیک و ۴۰۰ پیپیامکیتوزان مشاهده شد. همچنین این دو تیمار، ارتفاع گیاه، طول و حجم ریشه را نسبت به شاهد به طور معنیداری (p <۰.۰۵) افزایش دادند. بیشترین مقدار فعالیت آنزیم پراکسیداز در دو تیمار ۲۰۰پیپیام اسیدسالیسیلیک و ۴۰۰ پیپیامکیتوزان در زمان ۹۶ ساعت پس از مایهزنی اندازهگیری شد. کمترین میزان فعالیت آنزیم کاتالاز، ۴۸ ساعت پس از آلودگی در غلظتهای ۲۰۰ پیپیاماسیدسالیسیلیک و ۴۰۰پیپیام کیتوزان مشاهده گردید. براساس نتایج این تحقیق، دو ترکیب اسیدسالیسیلیک و کیتوزان میتوانند نقش موثری در الﻘای مﻘاومت و کاهش شدت بیماری ناشی از این بیمارگر داشته باشند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر کیتوزان و اسیدسالیسیلیک بر پاسخ گیاه برنج در برابر قارچ Fusarium fujikuroi، عامل بیماری پوسیدگی ریشه و طوقهانجام شد. به این منظور تاثیر غلظتهای ۲۰۰ و ۴۰۰ پیپیام کیتوزان و اسیدسالیسیلیک بر رشد میسلیومی بیمارگر ارزیابی گردید. همچنین صفات زراعی ومیزان فعالیت دو آنزیم کاتالاز و پراکسیداز در زمان های صفر، ۲۴، ۴۸، ۹۶، ۱۴۴ و ۲۸۸ ساعت پس از مایهزنی با بیمارگر در رقم حساس طارم مطالعه شد. نتایج نشان داد غلظت ۴۰۰ پیپیاماسیدسالیسیلیک و کیتوزان به ترتیب با ۵۷/۳۵ و ۲۹/۲۵ درصد، بیشترین بازدارندگی از رشد میسلیومی قارچ را نشان دادند. هر دو تیمار شدت علائم بیماری را به طور معنیداری نسبت به شاهد کاهش دادند. کمترین مقدار شدت بیماری (بهترتیب ۸/۳۷ و ۷/۴۱ درصد) در غلظتهای ۲۰۰ پیپیاماسیدسالیسیلیک و ۴۰۰ پیپیامکیتوزان مشاهده شد. همچنین این دو تیمار، ارتفاع گیاه، طول و حجم ریشه را نسبت به شاهد به طور معنیداری (p <۰.۰۵) افزایش دادند. بیشترین مقدار فعالیت آنزیم پراکسیداز در دو تیمار ۲۰۰پیپیام اسیدسالیسیلیک و ۴۰۰ پیپیامکیتوزان در زمان ۹۶ ساعت پس از مایهزنی اندازهگیری شد. کمترین میزان فعالیت آنزیم کاتالاز، ۴۸ ساعت پس از آلودگی در غلظتهای ۲۰۰ پیپیاماسیدسالیسیلیک و ۴۰۰پیپیام کیتوزان مشاهده گردید. براساس نتایج این تحقیق، دو ترکیب اسیدسالیسیلیک و کیتوزان میتوانند نقش موثری در الﻘای مﻘاومت و کاهش شدت بیماری ناشی از این بیمارگر داشته باشند. واژههای کلیدی: القای مقاومت، باکانه، سنجش آنزیمی، Fusarium fujikuroi
کلیدواژه ها:
نویسندگان
احمد ابراهیمی تودرواری
فارغ‎التحصیل کارشناسی ارشد بیماری شناسی گیاهی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان
فاختک طلیعی
استادیار گروه تولیدات گیاهی، دانشگاه گنبدکاووس
امیر ذولفقاری
استادیار گروه کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :