بررسی نقش سطوح مختلف سرمایه اجتماعی بر عملکرد سازمان ها با تمرکز بر نقش میانجی گری نوآوری

به طور سنتی، سه نوع سرمایه (سرمایه طبیعی، فیزیکی و انسانی) با هم، پایه و اساس توسعه و عملکرد اقتصادی را تشکیل می دهند. اکنون مشخص شده است که این سه نوع سرمایه تنها تا حدی می توانند فرآیند رشد اقتصادی را تعیین کنند. یک سرمایه مهم که فراموش شده است سرمایه اجتماعی است. سطوح مختلف سرمایه اجتماعی منابع مالی و غیر مالی متفاوتی را در اختیار صاحبان کسب و کار به خصوص استارت آپ هایی که به منابع مالی زیادی برای تاب آوری نیاز دارند، قرار می دهد. هدف این تحقیق، بررسی نقش سه سطح سرمایه اجتماعی بر عملکرد مالی سازمان با نقش تعدیلگری گرایش کارآفرینی و نقش مداخله گر نوآوری است و روش تحقیق تحلیلی-توصیفی است. نتایج این مطالعه نشان می دهد به طور غیرمستقیم، سرمایه اجتماعی اغلب نوآوری را در زمینه های مختلف عملکرد سازمانی از جمله فروش و رضایت مشتری را بهبود می بخشد و از این طریق باعث ایجاد مزیت رقابتی پایدار، پایداری مشتری و بقای سازمان می شود.