کنترل بیولوژیک بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی سیب زمینی با استفاده از عوامل بیوکنترل انتخابی (مقاله ی انگلیسی)

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 120

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JAEN-84-2_016

تاریخ نمایه سازی: 23 شهریور 1401

چکیده مقاله:

بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی سیب زمینی از عوامل محدود کننده کشت و تولید سیب زمینی است. در این تحقیق ۱۴ عامل کنترل کننده زیستی از هفت گونه متفاوت شامل Trichoderma harzianum، Trichoderma deliquescens، Fusarium oxysporum، Talaromyces flavus، Bacillus subtilis، Pseudomonas fluorescens و Serratia marcescens به منظور بررسی فعالیت ضد قارچی در شرایط آزمایشگاه و گلخانه بر علیه قارچ بیمارگر Verticillium dahliae مورد آزمایش قرار گرفت. مکانیسم تاثیر آنتاگونیستی عوامل بیوکنترل علیه قارچ بیمارگر به روشهای کشت متقابل، تولید مواد فرار و مایع خارج سلولی بررسی گردید. تمام عوامل بیوکنترل سبب کاهش قابل توجهی از رشد پرگنه قارچ بیمارگر در شرایط آزمایشگاه شدند. جدایه های T. flavus بیشترین تاثیر بازدارندگی (۷/۶۶ – ۴/۶۵ درصد) به روش کشت متقابل روی قارچ بیمارگر ایجاد کردند. توانایی عوامل بیوکنترل در تولید سیدروفور، پروتئاز، سیانید هیدروژن و اندول استیک اسید نیز متفاوت بود. نتایج آزمایشات گلخانه ای بعد از ۷۵ روز نشان داد تمام عوامل بیوکنترل سبب کاهش شدت بیماری و تغییر رنگ آوند در گیاهان تیمار شده به میزان متفاوتی شدند. بر این اساس، جدایه T. flavus TFPV۲۴ بیشترین تاثیر را در کاهش شدت بیماری (۷۶%) و تغییر رنگ آوند داشت و باعث افزایش محصول (۱۷۱%) در مقایسه با شاهد گردید. بطور کلی جدایه های T. flavus در شرایط آزمایشگاه و گلخانه بیشترین و باکتری S. marcescens SMTR کمترین تاثیر آنتاگونیستی را روی کنترل قارچ بیمارگر داشتند. بنابراین، نتایج این تحقیق نشان داد جدایه هایT. flavus توانایی کنترل زیستی بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی سیب زمینی را دارند.

نویسندگان

جهانشیر امینی

دانشیار گروه گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • ABO-ELYOUSR, K. A. and M. M. HASHEM, ۲۰۰۹. Biological control ...
  • AHMADZADEH, M. and A. SHARIFI TEHRANI, ۲۰۰۹. Evaluation of fluorescent ...
  • ALSTROM, S. ۱۹۸۷. Factors associated with detrimental effects of rhizobacteria ...
  • AMINAE, M. M., B.MANSOORI and D. ERSHAD, ۲۰۰۶. A study ...
  • AMINI, J. and F. DZHALILOV, ۲۰۱۰. Induction of systemic resistance ...
  • AYER, W. A. and J. S. RACOK, ۱۹۹۰. The metabolites ...
  • BAE, Y. S. and G. R. KNUDSEN, ۲۰۰۷. Effect of ...
  • BILODEAU, G. J., S. T. KOLIKE, URIBE, P. and F. ...
  • BOHUMIL PROKSA. ۲۰۱۰. Talaromyces flavus and its metabolites. Chemical Papers, ...
  • BRIC, J. M., R. M. BOSROCK and S. E. SILVERSONE, ...
  • CHANTAWANNAKUL, P., A. ONCHAROEN, K. KLANBUT, E. CHUKEATIROTE and S. ...
  • DESJARDINS, A. E., S. P. MCCORMICK and D. L. CORSINI, ...
  • DUO-CHUAN, L. I., S. CHEN and L. U. JINA, ۲۰۰۵. ...
  • EL-TARABILY, K. A., M. H. SOLIMAN, A. H. NASSER, H. ...
  • ERDOGAN, O. and K. BENLIOGLU, ۲۰۱۰. Biological control of Verticillium ...
  • FAHIMA, T. and Y. HENIS, ۱۹۹۵. Quantitative assessment of the ...
  • FAHIMA, T., Y. HENIS and D. HORNBY, ۱۹۹۰. Interactions between ...
  • FAHIMA, T., L. MADI and Y. HENIS, ۱۹۹۲. Ultrastructure and ...
  • IAKOVOS, S. P., E. T. SOTIRIOS, A. S. IOANNIS, C. ...
  • ISSAC, I. ۱۹۶۷. Speciation in Verticillium. Annu Rev Phytopathol, ۵(۱): ...
  • JOHNSON, D. A., R. BAKER and R. A. BOYDSTON, ۲۰۱۳. ...
  • KARIMI, K., J. AMINI, B. HARIGHI and B. BAHRAMNEJAD, ۲۰۱۲. ...
  • KAZEMPOUR, M. N. ۲۰۰۴. Biological control of Rhizoctonia solani, the ...
  • KIM, K. K. A., D. R. FRAVEL and G. C. ...
  • KOTAN, R., S. FIKRETTIN, D. ERKOL and E. CAFER, ۲۰۰۹a. ...
  • KOTAN, R., F. SAHIN, E. DEMIRIC and C. EKEN, ۲۰۰۹b. ...
  • KRAUS, J. and J. E. LOPER, ۱۹۹۰. Biocontrol of Pythium ...
  • LOLIAM, B., T. MORINAGA and S. CHAIYANA, ۲۰۱۳. Biocontrol of ...
  • MADI, L., T. KATAN, J. KATAN and Y. HENIS, ۱۹۹۷. ...
  • MAROIS, J. J., D. R. FRAVEL and G. C. PAPAVIZAS, ...
  • MENENDEZ, A. B. and A. GODEAS, ۱۹۹۸. Biological control of ...
  • NARAGHI, L., A. HEYDARI, S. REZAEE, M. RAZAVI, and H. ...
  • OLESEN, M. H., L. C. DELEURAN, R. GISLUM and B. ...
  • PROKSA, B., J. ADAMCOVA and J. FUSKA, ۱۹۹۲. ۲-Methylsorbic acide, ...
  • SADEGHI, A., E. KARIMI, P. A. DAHAJI, M. G. JAVID, ...
  • SAEED, R., N. KAKVAN, A. HEYDARI, L. NARAGHI, and H. ...
  • SPINK, D. S. and R. C. ROWS, ۱۹۸۹. Evaluation of ...
  • SRIVIDYA, S., A. THAPA, D. V. BHAT, K. GOLMEI and ...
  • TABARRAEI, M., J. AMINI and B. HARIGHI, ۲۰۱۱. Effects of ...
  • TANAKA, Y. and S. OMURA, ۱۹۹۳. Agroactive compounds of microbial ...
  • TARIQ, M., S. YASMIN and F. Y. HAFEEZ, ۲۰۱۰. Biological ...
  • THANASSOULOPOULOS, C. C. and W. J. HOOKER, ۱۹۶۸. Factors influencing ...
  • TJAMOS, E. C. and D. R. FRAVEL, ۱۹۹۵. Detrimental effect ...
  • TJAMOS, E. C. and D. R. FRAVEL, ۱۹۹۷. Distribution and ...
  • UPPAL, A, K. and A. E. HADRAMI, R. L. ADAM, ...
  • WELLER, D. M. and R. J. COOK, ۱۹۸۳. Suppression of ...
  • YANG, P., Z. X. SUN, S. Y. LIU, H. X. ...
  • YANGUI, T., S. SAYADI, A. GARGOUBI and A. DHOUIB, ۲۰۱۰. ...
  • نمایش کامل مراجع