بررسی نماد شناسی و نقوش پرندگان در هنر پارچه بافی دوره ساسانی وصفویه

بدوم تردید دوره ساسانی را می توان یکی از دوره های درخشان فرهنگ و هنر در ایران داشت . نه تنها معماری بی نظیرش تجلی گاه اندیشه ، ذوق و هنر است .بلکه سایر مصنوعات به طور اعم و منسوجات و بافته های پارچه این دوره به طور اخص از نشانه بارزی از فرهنگ متعالی این عصر است که با آداب و رسوم و اعتقادات مردم این دوره رابطه تنگاتنگ دارد .رمز یا نماد بیان ادراکی و مشهود است که باید جایگزین چیزی مخمی و مکتوم شود و این ماهیت در نقوش هر دوره کامال قابل مشاهده است .در این پژوهش ،با استفاده ارزش های تاریخی ،توصیفی و تطبیقی سعی در ردیابی عناصر نقوش منسوجات ساسانی با صفوی توجه به کیفیات فرمی و محتوای آنها ،در منسوجات دیگر دوره ی درخشان فرهنگ و هنر ایران ،یعنی دوران طالیی صفوی شده است که به عنوان دوره اوج درخشش دیگر دوره درخشان و هنر ایران به شمار می رود .بررسی عطفی و نهاد شناسانه و تطبیقی نقوش منسوجات در دوره پرداخته و با مقایسه عناصر بایکدیگر تاثیری پذیری عصر صفوی از این نقوش اشاره کرده است .هدف معرفی و شناخت و بیان نقوش پرندگان کشف شده در هنر پارچه بافی دوران ساسانی هست . این نقوش در پارچه ساسانی و صفوی بیشتر شامل : پرندگان آبی ،خروس ، طاووس ،سیمرغ ،عقاب ، مرغابی ،و قرقاول می باشند .که همه از مفاهیم بنیادی و شاید راز آمیزی برخودارند .تنوع زیبایی نقوش بافته بی نصیب نمانده است.