جاودان یاد عرصه جام

شنیده ایم و گفته اند: زندگی یا مرگ مهم نیست، مهم این است که زندگی یا مرگ تو در زندگی دیگران چه تاثیری داشته باشد؛ آدم ها می توانند با همین تاثیری که در زندگی دیگران می گذارند ارزیابی شوند. جاودانگی نام ها هم به میزان همین تاثیرگذاری بستگی دارد. بعضی نام ها با برکتند هم برای روزگار خود هم برای روزگاران بعد. هم برای مردمان شهر و دیار خود هم برای همه مردمان شهرهای دیگر. اهمیت آدم ها می تواند در گرو همین برکت ها باشد. اگرنامی در صفحه روزگار می ماند برای آن است که تا دوره های بعد تاثیر آن نام درزندگی دیگران برجای بوده است. کتاب ها و آثار به گونه ای نام ها را جاودان می کند و سلوک و اندیشه ها به گونه ای دیگر. شیخ احمد جام نامقی از آنهایی است که نامش مانده و خوب هم مانده است چه به عنوان فردی تاثیر گذار در اندیشه و آرمان مردمانی که دوره های تاریخی سلوک او را سرلوحه کار خود دانسته و در عالم عرفان به راه او رفته اند و چه به عنوان کسی که برجستگی نام او سبب شده که برگرد مزار او شهری نامبردار ببالد و بتواند «معدآباد» کوچک و کم و نام ونشان دیروز را به جام نشئه خیز امروز بدل کند.