مراقبه به روایت یوحنا صلیبی و علاءالدوله سمنانی
محل انتشار: فصلنامه عرفان اسلامی، دوره: 19، شماره: 73
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 129
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IAUZ-19-73_005
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1401
چکیده مقاله:
مراقبه از جمله موضوعات مهم سلوک در سنتهای عرفانی مسیحیت و اسلام است. اینکه مراقبه حال است یا مقام. میان عارفان این دو سنت دینی تفاوت وجوددارد که در عرفان بهوفور از آن یادمیشود. در میان عارفان این دو سنت میتوان از یوحنا صلیبی و علاءالدوله سمنانی یادکرد که درباره مراقبه سخنگفتهاند و مقایسه نظرات این دو نتایج بدیعی را بهدنبال آوردهاست. هر دو بر این باورند که برای تحقق مراقبه باید عزلت و خلوت درپیشگرفت که بدون آنها نمیتوان به مراقبه دستیافت. ضمن اینکه هر دو بر امر تمرکز، بیتوجهی به محیط اطراف، از خودبیخودشدن، تفکر برای رسیدن به قرب الاهی، توجه عاشقانه به خدا، نفی خواطر و حواس ظاهری، خود شناسی، صبر و استقامت در نیایش در تحقق مراقبه تاکیدکرده و آنها را از عوامل مهم مراقبه بهشمارآوردهاند. با وجود اینها از نظر یوحنا صلیبی فرد باید فقط با توجه به خدا، بدون انجام اعمال خاصی، مراحل را پیشببرد درحالیکه علاءالدوله سمنانی ذکر زبانی و قلبی را برای سالک در رسیدن به مراقبه ضروریمیداند. نحوه ورود به مراقبه نیزاز دیدگاه این دو عارف متفاوت است. یوحنا صلیبی انجام مراقبه را به پلههای نردبان تشبیهکرده و آن را بهصورتکلی بیانکرده، ولی شیخ علاءالدوله شرایط و روشهای ورود به مراقبه را با جزئیات بیشتر و واضحتر بیاننمودهاست. در پردازش شیوههای مراقبه یوحنا جزئینگرتر از سمنانی است و تفصیلات بیشتری را بیانمیکند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عبدالخالق جعفری
دانشجوی دکتری گروه ادیان وعرفان، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران،ایران.
بخشعلی قنبری
دانشیار گروه ادیان وعرفان، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران،ایران. نویسنده مسئول:. Bak.qanbary@iauctb.ac.ir
عبدالرضا مظاهری
استاد گروه ادیان وعرفان، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران، ایران.