عوامل موثر بر تمایل اعضای هیئت علمی دانشکده های کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه ارومیه نسبت به مشارکت در فعالیت های ترویجی

یکی از مشکلات دانشگاه ها در ایران نبود مشارکت نظام مند هیئت علمی در فعالیت های ترویجی می باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل موثر بر تمایل اعضای هیئت علمی دانشکده های کشاورزی و منابع طبیعی به مشارکت در فعالیت های ترویجی بود. این پژوهش از دیدمان کمی و کیفی بهره برده و از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری داده ها پیمایشی است که از اسفند ۱۳۹۸ تا اسفند سال ۱۳۹۹ انجام شد. جامعه آماری پژوهش ۱۱۰ نفر عضو هیئت علمی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه ارومیه بود که ۸۲ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش مصاحبه و پرسشنامه بود که بر اساس مدل نظریه رفتار برنامه ریزی شده طراحی گردید. روایی محتوایی پرسشنامه توسط ۵ نفر از هیئت علمی دانشگاه ارومیه و روایی همگرای آن با به کارگیری AVE (۷۳/۰-۵۲/۰) تایید شد. پایایی پرسشنامه با ضریب تتای ترتیبی (۹۰/۰-۷۱/۰) و CR (۹۵/۰-۸۱/۰) محاسبه گردید. نتایج رگرسیون لجستیک ترتیبی نشان داد که: تمایل اعضای هیئت علمی به مشارکت در فعالیت های ترویجی کشاورزان و بهره برداران منابع طبیعی در حد متوسط و تحت تاثیر سه عامل سن هیئت علمی، میزان اعتماد آنها به جامعه کشاورزان و متغیرهای کنترل رفتاری می باشد. برای تقویت مشارکت هیئت علمی در فعالیت های ترویجی لازم است قبل از هرچیزی وظیفه ترویج به ماموریت وزارت علوم اضافه شود و تفاهم نامه همکاری بین دانشگاه و سازمان های اجرایی ایجاد شود؛ سپس انگیزه های مادی و معنوی برای مشارکت اعضای هیئت علمی در نظر گرفته شود. از اعضای هیئت علمی می توان در برنامه های آموزشی ترویجی همچون اجرای رهیافت های مشارکتی، آموزش های آنلاین شبکه آموزش کشاورزی، برنامه های رادیویی و تلویزیونی و تهیه محتوای ترویجی برای رسانه های ترویجی استفاده گردد.