بررسی میزان کاربست مدیریت دانش براساس مدل لاوسون در پژوهشگاه فضایی ایران

هدف: هدف این پژوهش بررسی میزان کاربست مدیریت دانش و ابعاد آن (دانش آفرینی، جذب دانش، ذخیره دانش، انتشار دانش، سازمان دهی دانش و به کارگیری دانش) در پژوهشگاه فضایی ایران براساس مدل لاوسون است.روش کار پژوهش: پژوهش حاضر ، از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش را، ۴۵۰ نفر از کارکنان پژوهشگاه فضایی ایران در سال ۱۴۰۰ تشکیل دادند که تعداد ۲۰۷ نفر از آن ها با استفاده از فرمول کوکران به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ­ها پرسشنامه استاندارد مدیریت دانش لاوسون (۲۰۰۳) با ضریب آلفای ۹۴/۰ بود. برای تحلیل داده ­ها از آزمون های تی تک متغیره، فریدمن، تحلیل واریانس، کلموگروف-اسمیرنف با کمک نرم افزار اس. پی. اس. اس ۲۳ استفاده شد.یافته­ ها: میزان کاربست مدیریت دانش (میانگین ۱۵/۳) و نیز مولفه های جذب دانش (میانگین ۱۳/۳)، ذخیره دانش (میانگین ۷۳/۳)، انتشار دانش (میانگین ۳۴/۳) بیشتر از سطح متوسط است و میزان دانش­ آفرینی (میانگین ۹۹/۲) و سازمان دهی دانش (میانگین ۸۹/۲) در سطح متوسط و میزان به کارگیری دانش (میانگین ۸۳/۲) کمتر از سطح متوسط است.بحث و نتیجه ­گیری: میزان کاربست بیشتر ابعاد مدیریت دانش در پژوهشگاه فضایی ایران در سطح بالاتر از متوسط و در حد مناسبی قرار دارد؛ امارتبه به کارگیری دانش که کمتر از سطح متوسط بود. پیشنهاد می شود مدیران پژوهشگاه با تمرکز بیشتر بر به کارگیری دانش و ایجاد الگوهای کاری جدید، فاصله بین دانستن با عمل را کم کرده و نیز توجه به سایر مولفه ها، سطح مدیریت دانش را ارتقا دهند.