بررسی اثرات عصاره هیدروالکلی شقایق کوهی (Glaucium flavum) بر پارامترهای هماتولوژیک در موش صحرایی نر
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 149
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JASR-14-2_011
تاریخ نمایه سازی: 30 شهریور 1401
چکیده مقاله:
شقایقکوهی سرشار از ترکیبات آلکالوئیدی با خواص آنتیاکسیدانی و ضد التهاب است. مطالعه حاضر جهت تعیین تاثیر عصاره آبی_الکلی شقایقکوهی بر تابلوی خونی موشهای صحرایی نر بالغ در مقایسه با ویتامین C صورت گرفت. در این مطالعه تجربی، ۳۶ سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به طور تصادفی به ۶ گروه شش تایی تقسیم شدند: (۱)کنترل، (۲) تیمار با عصاره شقایق کوهی تزریقی با دوز ۲۵۰ mg/kg، (۳)تیمار با عصاره شقایق کوهی و ویتامین C تزریقی با دوزهای ۲۵۰ و ۱۰۰ mg/kg، (۴)تیمار با ویتامین C تزریقی با دوز ۱۰۰ mg/kg ، (۵)تیمار با عصاره خوراکی شقایق کوهی با دوز ۵۰۰ mg/kg و (۶)تیمار با ویتامین C خوراکی با دوز ۲۰۰ mg/kg. پس از گذشت سی روز از تجویز عصاره و داروها، پارامترهای هماتولوژیک اندازه گیری شد. با استفاده از نرم افزار SPSS و آنالیز واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. مصرف شقایق کوهی خوراکی باعث افزایش در تعداد نوتروفیلها و کاهش لنفوسیتها گردید. تزریق ویتامین C افزایش معناداری در مونوسیتها نشان داد. Hb و MCH با مصرف عصاره خوراکی و تزریقی افزایش داشتند. مصرف همزمان ویتامین C با شقایقکوهی باعث کاهش MCH و MCHC شد. پلاکتها نیز با مصرف عصاره خوراکی و تزریقی افزایش معناداری را نشان دادند. میزان RDW توسط مصرف خوراکی شقایق کوهی و تزریق آن کاهش یافت. نتایج نشان می دهد، عصاره گیاهی خوراکی میتواند همانند ویتامین C تزریقی با خاصیت آنتیاکسیدانی خود تاثیر خوبی بر پارامترهای خونی داشته باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شهره عالیان سماک خواه
اپیدمیولوژی، گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تخصصی فناوری های نوین آمل، آمل، ایران.
کیاوش هوشمندی
گروه بهداشت و کنترل مواد غذایی، بخش اپیدمیولوژی و بیماری های مشترک، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. مرکز رشد فناوری سلامت کازرون، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
فرید هاشمی
گروه علوم زیستی مقایسه ای، دانشکده دامپزشکی ،دانشگاه تهران ،ایران
سیما ارویی
کارشناسی ارشد ژنتیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکی تهران، تهران، ایران.
ابراهیم رحمانی مقدم
کارشناس ارشد علوم تشریح، دانشکده پزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :