توسعه سیستم جذب منابع اقتصادی در مدیریت شهری تهران مبتنی بر استراتژی مزیت رقابتی ملل و رویکرد ترکیبی تصمیم سازی چندمعیاره فازی

تامین منابع اقتصادی یکی از چالشهای مهم پیش روی سیاستگذاران و برنامهریزان مدیریت شهری است. با توجه به اهمیت نقش کلان شهر تهران در اقتصاد شهری و ملی، پژوهش حاضر به شناسایی پیچیدگی سیستم جذب سرمایه اقتصادی مبتنی بر مدل مزیت رقابتی ملل با استفاده از رویکرد ترکیبی تصمیمسازی چندمعیاره فازی پرداخته است. به این منظور، با مشارکت گروهی برنامهریزان سرمایهگذاری اقتصادی شهری در مناطق بیستودوگانه شهرداری تهران، عوامل کلیدی زیرسیستمهای تولید، شرایط تقاضا، صنایع پشتیبان و ساختار و نیز سیاستهای دولت و اتفاقات پیشبینی نشده با استفاده از تکنیک دلفی دو مرحلهای و مقایسات زوجی سلسله مراتبی فازی استخراج شد. در ادامه، مدل شبکه روابط علی و معلولی سیستم جذب سرمایه اقتصادی با استفاده از رویکرد دیمتل فازی ساختاربندی شد. سپس، مدل سیستم جذب منابع اقتصادی بر مبنای شاخصهای مرکزیت درجه ورودی و خروجی و مرکزیت بینابینی منطبق بر رویکرد تحلیل شبکههای اجتماعی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتههای پژوهش، استراتژیهای توسعه سیستم مدیریت شهری تهران مبتنی بر مزیت رقابتی ملل شامل: توسعه مشارکت حاکمیت و دولت با سازمان شهرداری تهران در جذب فرصتهای سرمایهگذاری در مدیریت خدمات شهری؛ همراستایی سیاستهای حاکمیتی در جذب سرمایه و اعمال سیاستهای تشویقی بخش خصوصی و جذب سرمایهگذار خارجی؛ حفظ امنیت و ثبات به منظور کاهش ریسک سرمایهگذاری؛ برنامهریزی در توسعه زیرساختهای شهری؛ تامین سرمایه از طریق امکانات صنایع تخصصی و تسهیلات بازار سرمایه؛ به کارگیری نیروی انسانی متخصص، توسعه دانش ظرفیتهای منطقهای و توسعه پایگاههای دادههای تخصصی فرصتهای سرمایهگذاری در مدیریت شهری تهران را پیشنهاد میدهد.