اثر پیش تیمار اسیدهیومیک بر جوانه زنی و صفات رویشی خیار تحت تنش شوری

به منظور ارزیابی اثر پیش تیمار اسیدهیومیک بر جوانه زنی و شاخص های رویشی بذر گیاه خیار (Cucumis sativus) در شرایط تنش شوری، آزمایشی در محیط آزمایشگاه و گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی، بیرجند در سال ۱۳۹۷ اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با ۵ سطح تنش شوری (۰، ۲۵، ۵۰، ۱۰۰ و ۱۵۰ میلی مولار) و ۴ سطح اسیدهیومیک (۰، ۵۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی گرم بر لیتر) و در سه تکرار اجرا گردید. بیشترین سطح اسید هیومیک باعث افزایش ۱۹ درصدی طول ریشه چه و ۳۹ درصدی طول ساقه چه نسبت به شاهد در پتری گردید، همچنین بیشترین سطح تیمار اسیدهیومیک (۲۰۰ میلی گرم بر لیتر) در پتری باعث افزایش ۲۰ درصدی وزن تر ساقه چه شد. وزن تر ریشه نیز تحت تاثیر اسیدهیومیک افزایش یافت به طوری که بیش ترین میزان اسیدهیومیک ۵۶ درصد افزایش وزن تر ریشه چه را در پتری مشاهده شد. شدیدترین تنش شوری (۱۵۰میلی مولار) باعث کاهش ۳۷ درصدی طول ریشه چه و کاهش ۲۴ درصدی طول ساقه چه (نسبت به شاهد) در گلدان شد. تحت برهمکنش اسید هیومیک و تنش شوری، کمترین طول ساقه چه در تعامل صفر میلی گرم بر لیتر اسید هیومیک و تنش شوری ۱۵۰ میلی مولار بدست آمد، درحالیکه بیشترین طول ساقه چه مربوط به برهمکنش تنش شوری صفر میلی مولار و اسیدهیومیک ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی گرم بر لیتر بود. بر اساس نتایج این تحقیق، استفاده از اسیدهیومیک (۲۰۰ میلی گرم بر لیتر) تحت تنش شوری به عنوان موثرترین تیمار در این آزمایش، میتواند نقش موثری بر تمامی صفات رویشی بجز وزن تر ساقه چه (گلدانی) داشته باشد و رشد گیاهچه را بهبود بخشد.