بررسی رابطه خودتمایزیافتگی و بهزیستی روانشناختی با مهارتهای زندگی دانشجویانموسسه آموزش عالی خراسان

هدف این پژوهش بررسی رابطه خودتمایزیافتگی، بهزیستی روانشناختی و مهارتهای زندگی دانشجویان موسسه آموزش عالی خراسان است. روش پژوهش از نوع توصیفی و جامعه آماری دانشجویان موسسه آموزش عالی خراسان شهر مشهد بودند. نمونه ۴۶ نفری از این دانشجویان به روش نمونه گیری تصادفی انجام گرفت. ابزار های پژوهش سه پرسشنامه تمایز یافتگی خود (DSI-SH)، پرسشنامه مهارتهای زندگی فرم کوتاه ساعتچی و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (RSPWB-۱۸)بوده و داده ها با روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون با نرم افزار SPSS۲۴ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد میان خرده مقیاس های واکنش پذیری هیجانی و جایگاه من در متغیر تمایر یافتگی و خرده مقیاس های روابط مثبت با دیگران، رشد فردی و زندگی هدفمند در متغیر بهزیسنی روانشناختی با مهارتهای زندگی در سطح ۰۰۱/۰ همبستگی رابطه معناداری وجود دارد و این متغیر ها توان پیش بینی مهارتهای زندگی را دارند.