توانمندسازی و کارآفرینی زنان و اهداف گام دوم انقلاب اسلامی ایران

خانواده های زن سرپرست در ایران و جهان رو به ازدیادند.زنان سرپرست خانوار به علت شرایط خاصی که در زندگی تجربه می کنند با مشکلات گوناگونی بویژه مشکلات اقتصادی مواجه هستند.لذا این تحقیق می کوشد کارآفرینی را گامی در جهت توانمند سازی پایگاه اجتماعی-اقتصادی زنان سرپرست خانوار را در روستاهای پیرامون شهر زنجان با استفاده از شاخصهای منتخب تحقیق تحلیل کند.بنابر این از بین افراد جامعه تحقیق،تعداد ۳۰ نفر زن سرپرست خانوار به شیوه نمونه گیری گلوله برفی شناسایی و مورد پرسشگری قرار گرفتند.در کل نتایج حاصل از یافته های پژوهش حاضر حاکی از این است که اجرای برنامه های توانمندسازی من جمله از طریق تسهیل ارائه تسهیلات در موسسات مختلف به نحو صحیح و دقیق همان گونه که در سایر کشورها نتایج مثبتی به همراه داشته است؛ اجرای آن در کشور ما به خصوص روی اقشار ضعیف و آسیب پذیر جامعه هم چون زنان سرپرست خانوار، نه تنها اشتغال و افزایش سطح درآمد خانوار و ارتقاء آن ها به سطوح بالاتر طبقات اجتماعی و اقتصادی جامعه منجر می شود، بلکه به کمک آموزش شغلی از وابستگی آنان به سازمان های حمایتی کاسته شده و به لحاظ اقتصادی اجتماعی خود را همچون سایر افراد جامعه می بینند.علاوه بر آن، به توانمندسازی روانی آن ها در حوزه های مختلف روان شناختی هم چون خودکارآمدی، خود ارزشمندی و عزت نفس، کنترل بر زندگی، قدرت تصمیم گیری و حل مسئله و ...منجر می شود، که خود سرمایه ای پایان ناپذیر و بالاتر از توان مالی و اقتصادی است .بنابراین، پیشنهادهای کاربردی پژوهش بیانگر این است که سازمان ها ی حمایتی به جای دادن مستمری و در نتیجه ایجاد روحیه انفعالی باید توانمندسازی را هدف برنامه های عدالت طلبانه خود قرار دهند و در توانمندسازی فقط بر جنبه های اقتصادی تاکید نداشته و به جنبه های فرهنگی، روانی، اجتماعی، آموزشی و حقوقی نیز توجه نمایند؛ از شیوه های آموزش رسمی و غیررسمی بهره جویند و کلیه اعضای خانواده مددجو را درگیر توانمندسازی نمایند.