هنر متعالی از دیدگاه قرآن و حدیث

انسان دارای ابعاد وجودی متعدد و جلوه ای از جهان عظیم و پردامنه با همه وسعت آن است که گوئی جهان با همه ابعاد وجودیش در او منطوی شده،. ابعاد وجودیش آنچنان متنوع و گوناگون و با دیگران در تغییر است که او را با هیچ یک از انسانها در عین شباهت ظاهر شبیه نمیتوان دانست. همه ابعاد وجودی او نیاز به پرورش دارند. آنچنانکه نمیتوان رشد یک بعد را بدون رشد بعدی دیگر مورد نظر و هدف قرار داد، و تربیت نمیتواند از هیچ بعدی غافل باشد. عظمت وجودی و بلندی پایه آفرینش او خود سبب و انگیزه این توجه باید باشد. این مقاله با بهره گیری از روش توصیفی - تحلیلی و با مراجعه به اسناد، مدارک موجود در کتابخانه ی ملی و همچنین مقالات پژوهشی داخلی و خارجی تدوین شده است. یافته های به دست آمده نشان میدهد که هدف فعالیت های تربیتی، پرورش انسان برای رسیدن به کمال یا تقرب الهی میباشد. چنانچه این اهداف از پرتو ذات خدا (هنر علوی) هنر دمیده شده در انسان، آفرینندگی، خلاقیت و حس زیبایی جویی و... سرچشمه گیرند، به عالی ترین فعالیت های معنوی انسان تبدیل میشوند و در غیر این صورت هنر سفلی است که سرنوشتی جز سقوط و تباهی در پی نخواهد داشت .