بررسی رابطه اوقات فراغت با سازگاری دانش‫آموزان پسر‬ دوره دوم متوسطه شهرستان واوان (اسلامشهر)

مقدمه: این پژوهش، با توجه به نقش پراهمیت اوقات فراغت درزندگی افراد به ویژه جوانان و به منظورتعیین همبستگی میان اوقات فراغت وسازگاری عاطفی، اجتماعی، آموزشی دانش‫آموزان پسردوره دوم متوسطه شهر واوان درسال تحصیلی ۹۸-۹۷ انجام گردید. ‬روش: دراین مطالعه توصیفی، همبستگی، تعداد۱۰۰نفر از دانش‫آموزان یک دبیرستان در شهر واوان اسلامشهر از طریق نمونه‫گیری تصادفی انتخاب شدند و در میان آنها پرسشنامه ۱۲ مولفه‫ای اوقات فراغت (دکترجعفری) و پرسشنامه سازگاری دانش‫آموزان دبیرستانی(AISS) توزیع گردید و داده‫های بدست آمده براساس آزمون t گروه‫های مستقل و همبستگی پیرسون مورد بررسی قرارگرفتند ضمن اینکه به منظور نرمال بودن توزیع ازآزمون کولموگروف – اسمیرنف نیزبهره برداری گردید. ‬‬‬‬‬‬یافته‫ها: طبق نتایج بدست آمده در این پژوهش رابطه مستقیم و معناداری بین لذت بردن از اوقات فراغت و سازگاری درجوانان وجوددارد و این ارتباط حاکی ازآن است که هرچه لذت بردن از اوقات فراغت درسطح بالاتری اتفاق می افتد، سازگاری دانش‫آموزان نیز افزایش می‫یابد، لازم به ذکراست که ضریب تعیین برابر۰۹/۰ است، بنابراین ۹ درصد از تغییرات نمره در متغیر سازگاری با استفاده از لذت اوقات فراغت، قابل پیش‫بینی است. ‬‬‬‬نتیجه: باتوجه به وجود رابطه معنادار میان لذت ازاوقات فراغت و سازگاری جوانان انتظار می‫رود به مسئله اوقات فراغت نگاه جدی‫تری صورت گیرد و خانواده‫ها و مدارس به عنوان دو رکن اصلی تربیتی درجامعه، برنامه‫های متنوع و هدفمندی رادر جهت ارتقاء سطح کیفی امکانات گذران اوقات فراغت تدوین کنند و مولفه‫های بالذت بیشتراوقات فراغت را در سبد تربیتی جوانان قراردهند، همچنین جای آن است که مسئولین وسیاست گذاران جامعه نیز توجه ویژه‫ای به این مسئله نموده و با افزایش امکانات و لحاظ کردن این موضوع که داشتن اوقات فراغت لذت بخش می‫تواند در بهبود سازگاری و ارتقاء سطح سلامت روان جوانان به عنوان سرمایه‫های اصلی مملکت ودر نهایت رشد توسعه اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی جامعه تاثیر به سزایی داشته باشد، تمهیدات لازم را مبذول دارند. ‬‬‬‬‬‬‬‬