تبیین رابطه رهبری فضیلت گرا با تعهد سازمانی در پردیس علوم رفتاری و اجتماعی دانشگاه تهران

بدون شک سبک رهبری یکی از مهم ترین عناصر در موفقیت یا شکست یک سازمان است . باتوجه به تغییرات روزافزون در سازمان ها و نیاز وفق سازمان با این تغییرات ، عنصر رهبری از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است . در قرن ۲۱ سازمان ها سمت و سویی اخلاقی پیدا نموده اند و سبک های رهبری که رنگ و بویی اخلاقی دارند از اهمیت زیادی برخوردار شده اند و سبک رهبری فضیلت گرا یکی از این نوع سبک های رهبری می باشد که طرفدارن خود را دارد . ونگ رهبری فضیلت گرا را این چنین تعریف کرده است : یک رابطه رهبری – پیرو که در آن الگو های موقعیتی رهبری از فضایل ( شجاعت ، عدالت ، دور اندیشی ، صداقت ، انسانیت و اعتدال ) باعث می شود پیروان رهبری خود را به عنوان فردی پارسا و با تقوا درک کنند و رفتار های رهبر را یاد بگیرند. هدف پژوهش حاضر تببین رابطه رهبری فضیلت گرا با تعهد سازمانی در پردیس علوم رفتاری و اجتماعی دانشگاه تهران می باشد . پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است و از منظر هدف ، پژوهشی کاربردی است . جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان پردیس علوم رفتاری و اجتماعی دانشگاه تهران میباشد که تعداد ۱۶۲ نفر از طریق فرمول کوکران به عنوان نمونه انتخاب شدند .برای نمونه گیری از روش نمونه گیری طبقه ای استفاده شد .ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بوده است . جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری spss استفاده شده است .یافته های پژوهش نشان می دهد که بین مولفه های رهبری فضیلت گرا ( شجاعت، عدالت،اعتدال، انسانیت،دوراندیشی و توانمندسازی) و تعهد سازمانی همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد . همچنین طبق نتایج آزمون همبستگی پیرسون بین رهبری فضیلت گرا و تعهد سازمانی در جامعه آماری مربوطه همبستگی مثبت و معنادار ۰/۷۴۰ در سطح اطمینان ۹۵% وجود دارد . همبستگی مثبت نشان دهنده این است که با به کارگیری بیشتر از این نوع سبک رهبری ، نمرات مربوط به تعهد سازمانی کارکنان افزایش خواهد یافت .