زلزله و مقاوم سازی ساختمان های بنایی (بررسی موردی سیستم FRP)

پس از ورود آهن به بازار ایران و ساختن کوره های آجرپزی در سال 1330 تا 1340 ساختمانهای خشت و گلیجای خود را به ساختمانهای بنایی بدون کلاف دادند . بعد از انتشار آئین نامه 2800 در سال 1368 ساختنساختمانهای بنایی با کلاف رواج پیدا کرد. با توجه به سابقه طولانی زلزله خیز بودن ایران و مروری بر زلزله هاینیم قرن اخیر و ساخت اکثر ساختمانهای کشور از نوع بنایی بر آن شدیم تا در این مقاله به بررسی علل و عواملخسارتهای وارده به ساختمانهای بنایی در زلزله و همچنین چگونگی مقاوم سازی این ساختمانها بپردازیم . تقویتساختمان موجود که بر اثر زلزله آسیب دیده است معمولا از نظر فنی بسیار پیچیده تر از طرح و اجرای ساختمانیجدید است. نامشخص بودن اجزای سازه ای و نوع مصالح مصرف شده از یک سو و عدم تطابق ساختمانهای موجودبا مدلهای کلاسیک سازه ای نظیر قابهای گیردار و غیره از سوی دیگر تخمین مقاومت لرزه ای ساختمان را بسیاردشوار میکند، علاوه بر این درجه یکپارچگی سقفها و نیز نحوه اتصال اجزای سازه ای به یکدیگر نامشخص است. بانگاهی ویژه به ساختمانهای بنایی که در هنگام زلزله دچار آسیب دیدگی شده اند می توان به فروریختن خارج ازصفحه دیوارها و در پی آن فروریختن کلافهای افقی و سقفها و ایجاد ترک و جداشدگی دیوارها اشاره کرد . از آنجاکه تقویت ساختمانهای بنایی از وظایف مهم مهندسی می باشد در این مقاله روشهای مقاوم سازی این بناها از جمله استفاده از سیستم های کامپوزیت FRP مورد بررسی قرار گرفته راهکارهای نوین ارائه گردیده اند.