اثربخشی خانواده درمانی سیستمی بر دلزدگی زناشویی در زنان متقاضی طلاق

این پژوهش با هدف اثربخشی خانواده درمانی سیستمی بر دلزدگی زناشویی در زنان متقاضی طلاق شهر تهران انجام شد. روش این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ شیوه اجراء، آزمایشی و در قالب طرح پیش آزمون-پس آزمون، با یک گروه کنترل و دو گروه آزمایش صورت گرفت. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه زنان متقاضی طلاق شهر تهران در سال ۱۴۰۱ بودند. از میان افراد جامعه ۳۰ نفر انتخاب شد. روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده انجام شد. برای جمع آوری اطلاعات در بخش میدانی از پرسشنامه دلزدگی زناشویی پاینز (۱۹۹۶)، استفاده شد. اطلاعات پژوهش با نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شد. جهت تحلیل فرضیه های پژوهش از روش های آماری از آزمون تی مستقل و تحلیل کواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. نتایج نشان دادند: خانواده درمانی سیستمی بر دلزدگی زناشویی، اثربخش است.