پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس سبک های دلبستگی در دانش آموزان

تحقیق حاضر به منظور بررسی پیشبینی کیفیت زندگی و شادکامی بر اساس سبکهای دلبستگی انجام گرفت. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه ی دانش آموزان متوسطه دوم منطقه ۱۰ شهر تهران در سه ماه ه اول سال ۱۴۰۱ بودند که با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس و با توجه به حجم جامعه پژوهش و استناد به جدول کرجسی و مورگان تعداد ۱۵۲ نفر انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری پرسشنامه سبکهای دلبستگی هازن و شیور (۱۹۸۷) و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (۱۹۹۶) بودند . در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل دادهها از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش همزمان استفاده شده است. نتایج حاصل از همبستگی پیرسون نشان داده است که بین کیفیت زندگی با سبکهای دوسوگرا و اجتنابی رابطه منفی و معنادار و بین کیفیت زندگی با سبک دلبستگی ایمن رابطه مثبت و معنادار است .(p<۰/۰۵ ) نتایج نشان داده است که سبک دلبستگی اجتنابی با ضریب بتای -۰/۱۱، ایمن با ضریب بتای ۰/۲۰ و دوسوگرا با ضریب بتای -۰/۱۸ قادر به پیشبینی کیفیت زندگی هستند.