بررسی تاثیر روش تدریس معکوس بر خود کارآمدی دانش آموزان

یکی از روشهای بسیار تاثیرگذار در افزایش خودکارآمدی دانش آموزان، روش تدریس و یادگیری به روش معکوس میباشد. کلاسمعکوس یک روش آموزش برای معکوس کردن روش آموزش سنتی به منظور رهایی از تدریس آموزشی است. در روش سنتی، کلاس درس به محتوای آموزشی اختصاص پیدا میکند و در این راستا تکالیفی جهت به کار گرفتن آن در بیرون از کلاس درس برای فراگیران، در نظر گرفته میشود اما کلاس معکوس یک راهبردی است که سخنرانیهای آموزشی را از طریق فیلمبرداری ضبط کرده و آن را به بیرون از کلاس درس منتقل میکند. لذا پژوهش حاضر با هدف، بررسی تاثیر روش تدریس معکوس بر خود کارآمدی دانش آموزان انجام گرفت. لذا از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی میباشد. جامعه مورد مطالعه پژوهش را کلیه دانش آموزان ابتدایی شهر مریوان که در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ مشغول به تحصیل هستند تشکیل داد. ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی مورگان وجنکینز (۱۹۹۹) (MJSES) بود که پایایی آن از طریق روش کودر ریچاردسون محاسبه شد که در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب ۰/۷۷ و ۰/۸۷ بود و روایی آن از طریق نظرخواهی از معلمان مدرسه تایید شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای آماری کولموگرف اسمیرونوف، همبستگی پیرسون، آزمون t همبسته استفاده گردید. نتایج نشان داد، نمره میزان خودکارآمدی دانش آموزان در یادگیری در پیش آزمون ۲۸/۷۰ بود که در پس آزمون به ۴۳/۶۰ افزایش یافته است و این افزایش از نظر آماری نیز معنادار میباشد .(p=۰/.۰۰۶) در واقع بین دانش آموزانی که با روشتدریس معکوس آموزش دیده اند با دانش آموزانی که این آموزش را ندیدهاند در میزان خودکارآمدی تفاوت معناداری وجود دارد.