طراحی ساختمان های بلند مرتبه انرژی صفر با رویکرد معماری سبز

امروزه افزایش جمعیت و قیمت زمین، بلند مرتبه سازی و توسعه عمودی شهرها را اجتناب ناپذیر کرده است. ساختمانهای بلند نشانه پیشرفت تکنولوژی و دور شدن انسانها از طبیعت دست نخورده میباشند. از این رو معماری سبز در جهت بالا بردن سطح کیفیت زندگی انسانها و ساخت ساختمان های سالم تر پیش میرود. از اینرو طراحی براساس صرفه جویی در مصرف انرژی و توجه به مسائل اقلیمی و ارتباط مطلوب با طبیعت در کنار طراحی فضاهای سکونتی با کیفیت مطلوب و تامین کننده آرامش و آسایش ساکنین آن رویکرد پیشرو میباشد. با توجه به اینکه مواد قابل احتراق فسیلی در زمین رو به کاهش است، در سالهای اخیر کوشش فراوانی در مورد استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر بعمل آمده و تولید انرژی از آنها با استفاده از تکنولوژی پیشرفته در ابعاد بزرگ، لازم و ضروری جلوه کرده است. از طرفی چگونگی استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر در بناها به ویژه در معماری امروزه حائز اهمیت می باشد. از جمله این بناها با تکنولوژی پیشرفته، ساختمانهای صفر انرژی است. معماری ساختمان بایستی براساس شرایط اقلیمی طراحی گردد و پتانسیلها و محدودیتهای اقلیم مورد توجه قرار گیرد. ساختمانهای انرژی صفر بدنبال دو هدف می باشد که هدف اول کاهش مصرف انرژی ساختمان به حداقل ممکن و هدف دوم تولید انرژی در ساختمان بواسطه منابع تجدیدپذیر می باشد.این مقاله با هدف توجه به مسئله انرژی ساختمان در مراحل آغازین طراحی معماری، بدنبال یافتن فرم بهینه ساختمان بلند از نظر دریافت انرژی خورشیدی و تعیین ویژگیهای موثر در کاهش مصرف انرژی ساختمان بلند است. در این پژوهش آنچه مهم است کاهش مصرف انرژی در ساختمان با بهره گیری از راهکارهای غیرفعال کاهش دهنده مصرف انرژی با توجیه پذیری اقتصادی بالا و دستیابی به تعادلی منطقی مطابق با تعاریف صفر انرژی، میان میزان مصرف انرژی تولید آن به واسطه منابع انرژی تجدیدپذیر و شبکه نیرو میباشد. روش پژوهش بر پایه توصیفی- تحلیلی میباشد.