جذب سطحی اسید بوتیریک از محیط آبی با استفاده از جاذب های طبیعی ( فندق ، گردو، بادام) در دماهای مختلف (۲۹۵ درجه سانتی گراد تا ۳۵۰درجهسانتی گراد)

هدف از این پژوهش بررسی امکان استفاده از پوسته گردو و فندوق و بادام برای حذف اسید بوتیریک در محیط آبی در سیستم ناپیوسته است. در این مطالعه اثر پارامتر های مهم از جمله زمان تماس، مقدار جاذب، دما و غلظت اولیه اسید مورد بررسی قرار خواهد گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش دما و افزایش غلظت اولیه اسید، درصد حذف کاهش و با زیاد شدن مقدار جاذب، درصد حذف نیز زیاد می گردد و مقدار بهینه جاذب ها بر حسب گرم برای درصد جذب بوتیریک اسید بیشینه به دست آمد. مدل های همدمای جذب نخلیر لانگمویر و فروندلیچ جهت آنالیز داده های تعادلی استفاده گردیده شد که همدمای لانگمویر بیشترین انطباق را با داده های تجربی داشته و بیشینه ظرفیت جذب با استفاده از مدل لانگمویر مقدار میلی۵۹.۵ گرم بر ۳۳.۱گرم به دست آمد. مقدار بهینه جاذب برای بادام فندق و گردو به ترتیب ۵ گرم و ۵.۸ گرم و ۵.۵ گرم بدست آمد. برای ۴۰ میلی لیتر از محلول برای توصیف سینتیک جذب، مدل های سینتیکی شبه مرتبه اول و شبه مرتبه دوم انتخاب شدند که مدل سینتیکی شبه مرتبه دوم با داده های بدست آمده مطابقت زیادی داشت.