بررسی میزان گسترش عنصر تیتانیوم در ماسه های ساحلی دلتای سفیدرود، استان گیلان

با توجه به اهمیت و کاربرد بسیار زیاد عنصر تیتانیوم در صنایع داخلی نظیر رنگ سازی، کاغذ، سرامیک و دیگر صنایع شیمیایی، ضرورت اکتشاف و پی جویی های دقیق تری را برای این عنصر خواهان است. به همین منظور در حد فاصل دو منطقه رودسر و دلتای سفیدرود که دارای موقعیت جغرافیایی ۴۵´ ۴۹°و ۴۵´ ۵۰° طول جغرافیایی و ۳۵´ ۳۷°و ۵۰´ ۳۷°عرض جغرافیایی می باشند، باندهای ماسه ای مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته اند و آنومالی هایی برای میزان عنصر تیتانیوم در این ماسه-ها ثبت گریده است. هدف از انجام این آنومالی ها تعیین میزان گسترش عمقی و سطحی در ماسه های ساحلی و سواحل قدیمی در مناطق مورد نظر بوده است. آنومالی های انجام شده نشانگر آن است که عنصر تیتانیوم در این مناطق گسترش چندانی ندارد و عمدتا به صورت تیتانومگنتیت بوده است. نمونه برداری در این مناطق به دو صورت سطحی و عمقی در امتداد چاه های حفر شده به فواصل عمودی هر یک متر یک نمونه با طریق ناودانی بوده است. نتایج حاصل از نمونه برداری و عملیات صحرایی نمایانگر این است که گسترش ماسه های محتوی تیتانیوم تنها به صورت سطحی بوده و حداکثر تا عمق یک متری ادامه دارد و رسوبات ناحیه در قسمت های عمیق تر تا جایی که مورد مطالعه گردیده فاقد ماسه های تیتانیوم دار است. آنومالی های مشخص شده تا عمق ۱/۵ متری گسترش دارند، به طور کلی محصولات اصلی در سواحل شامل شرق گیلان مگنتیت و ایلمنیت بوده و از تیتانومگنتیت نیز می توان به عنوان محصول فرعی جهت استخراج وانادیوم نام برد.