تاثیر هیپنوتراپی بر خودپنداره جنسی زنان دارای اختلال دیسپارونی

هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر هیپنوتراپی بر خودپنداره جنسی زنان دارای اختلال دیسپارونی بوده است. روش پژوهش در این تحقیق، نیمه آزمایشی با استفاده از گروه کنترل و آزمایش بود. نمونه آماری این پژوهش ۲۰ نفر از زنانی بودند که به کلینیک های مامایی و زنان شهر تهران مراجعه کرده بودند و توسط پزشک متخصص زنان و روانپزشک، مبتنی بر ملاک های DSM-۵ اختلال دیسپارونی در آنان تشخیص داده شده بود. این افراد با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی دردسترس انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل (در هر گروه ۱۰ نفر) تقسیم شدند؛ گروه آزمایش در هشت جلسه درمانی تحت مداخله هیپنوتراپی قرار گرفتند و طی این جلسات، مداخله ای برای افراد در گروه کنترل انجام نگرفت. ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر، پرسشنامه خودپنداره جنسی (اسنل، ۱۹۹۰) بود. در داده های به دست آمده از نمرات پرسشنامه در مقایسه با گروه کنترل که توسط آزمون تحلیل کوواریانس مورد بررسی قرار گرفتند، تفاوت معنا داری را می توان تایید کرد که نشانگر تاثیر هیپنوتراپی بر خودپنداره جنسی و در نهایت عملکرد جنسی زنان دارای اختلال دیسپارونی بوده است. موثر واقع شدن هیپنوترابی بر توانمندی خودپنداره جنسی و در نهایت عملکرد جنسی بانوان در این پژوهش با توجه به یافته ها به تایید رسید.