رابطه شیوه های فرزندپروری و دین مداری با تاب آوری دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین شیوه های فرزند پروری و دین مداری با تاب آوری در دانش آموزان بود. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی و از لحاظ هدف نیز کاربردی بود. جامعه تحقیق شامل تمامی دانش آموزان مقطع متوسطه در مدارس نمونه دولتی شهرستان فومن در سال ۱۴۰۰ بودند که از میان آن ها ۲۰۰ دانش آموز (۱۰۰ دختر و۱۰۰ پسر) به روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای انتخاب شده و به پرسشنامه ی شیوه های فرزندپروری بامریند (۱۹۹۱)، مقیاس سنجش دین مداری گلاک و استارک (۱۹۶۵) و مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) پاسخ دادند. یافته های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج به دست آمده حاکی از آن بود که بین شیوه های فرزندپروری و نگرش مذهبی با تاب آوری در دانش آموزان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد.