پیش بینی خلاقیت بر اساس متغیرهای شادکامی و هیجان خواهی در دانش آموزان دختر دوره اول ابتدایی شهر بندرعباس

این پژوهش با هدف پیش بینی خلاقیت بر اساس متغیرهای شادکامی وهیجان خواهی در دانش آموزان دختر دوره اول ابتدایی شهر بندرعباس به مرحله اجرا درآمد. به همین منظور از بین کلیه دانش آموزان دختر اول ابتدایی شهر بندرعباس، تعداد۴۵۰ نفر با استفاده از روش خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل: پرسشنامه خلاقیت عابدی (۱۹۹۶)، پرسشنامه هیجان خواهی آرنت (۱۹۹۲) و پرسشنامه شادکامی آکسفورد (۱۹۸۹) بوده است. در این پژوهش جهت تحلیل داده ها علاوه بر روش آمار توصیفی نظیر بیشترین و کمترین نمره، میانگین، انحراف استاندارد، از همبستگی ساده و رگرسیون چندگانه نیز استفاده شده است. طبق نتایج به دست آمده هیجان خواهی و شادکامی به طورمعنادار خلاقیت را در دانش آموزان ابتدایی دوره دوم پیش بینی می کنند با توجه به نتایج میزان ضریب همبستگی پیرسون بین دومتغیر خلاقیت و هیجان خواهی ۰. ۵۹۹ است که مقدار بزرگی در همبستگی است و نشان می دهد بین دو متغیر همبستگی قوی وجود دارد. ضریب همبستگی مثبت است یعنی با افزایش یک متغیر(هیجان خواهی) متغیر دیگر (خلاقیت) نیز افزایش می یابد. و هیجان خواهی می تواند خلاقیت را بطورمعنی داری در دانش آموزان ابتدایی دوره دوم پیش بینی کند. با توجه به نتایج میزان ضریب همبستگی پیرسون بین دو متغیر خلاقیت و شادکامی ۰. ۳۵۳ است که مقدار نسبتا بزرگی در همبستگی است و نشان می دهد بین دومتغیر همبستگی نسبتا قوی وجود دارد. ضریب همبستگی مثبت است یعنی با افزایش یک متغیر (شادکامی) متغیر دیگر (خلاقیت) نیز افزایش می یابد.