بررسی تاثیر آموزش حل مساله در سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی در دوران آموزش مجازی (عصر کرونا) شهرستان زرقان

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش حل مساله بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی در دوران آموزش مجازی (عصر کرونا) شهرستان زرقان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی و طرح این پژوهش پیش آزمون – پس آزمون با یک گروه کنترل و یک گروه آزمایش بود. جامعه آماری پژوهش شامل شامل تمامی دانش آموزان دختر شهرستان زرقان می باشد. حجم نمونه به روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ نفر (۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه کنترل) انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسش نامه سازگاری روانی اجتماعی سینها و سینگ (۱۹۹۳) و مداخله آموزشی حل مساله که برای تمامی افراد نمونه پیش از آغاز درمان و پس از آن، اجرا شد. روش ها و ابزار تجزیه و تحلیل داده ها شامل دو بخش آمار توصیفی و آمار استنباطی تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. نتایج نشان داد بین میانگین سازگاری اجتماعی کل در گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد یعنی با حذف تاثیر نمرات پیش آزمون بین میانگین تعدیل شده سازگاری کل بر حسب گروه در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد.