اثربخشی آموزش فنون رفتار درمانی دیالکتیک بر ترس از زایمان زنان نخست زای با دلبستگی ناایمن به همسر

زمینه و هدف: زایمان یک واقعه دردناک و مدیریت ترس از زایمان از اهمیت بالایی برخوردار است. بنابراین هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش فنون رفتاردرمانی دیالکتیک بر ترس از زایمان زنان نخست زای با دلبستگی ناایمن به همسر بود. روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال ۱۳۹۹ بر روی ۶۰ زن باردار شهر بیرجند در ۳ماهه سوم بارداری انجام شد. مادران باردار دلبسته ناایمن به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی بین ۳ گروه آزمایش ۱ (آموزش فنون رفتاردرمانی دیالکتیکی ۳ماهه آخر بارداری در ۱۰ جلسه و رایحه درمانی با اسطوخودوس هنگام زایمان)، گروه آزمایشه ۲ (رایحه درمانی با اسطوخودوس) و گروه کنترل (رایحه درمانی با آب) تقسیم شدند. داده ها با استفاده از پرسش نامه های اطلاعات جمعیت شناختی، دلبستگی به همسر و ترس از زایمان هارمن جمع آوری و در نرم افزار SPSS نسخه ۲۵با استفاده از تحلیل کوواریانس تحلیل شد. یافته ها: فنون رفتاردرمانی دیالکتیکی توام با رایحه درمانی نسبت به گروه های دیگر اثر معناداری بر کاهش ترس از زایمان نشان داد (۰۱/P<۰). نتیجه گیری: فنون رفتاردرمانی دیالکتیکی توام با رایحه درمانی به عنوان یک مداخله موثر در جهت کاهش ترس از زایمان می تواند در مراکز بهداشتی و درمانی در زنان باردار با دلبستگی ناایمن به همسر به کار برده شود.