بررسی اثرات محافظتی گامااوریزانول بر آسیب کلیوی و مغز متعاقب ایسکمی- باز خونرسانی تجربی کلیه در موش صحرایی

  زمینه و هدف: آسیب ایسکمی- بازخون رسانی مجدد کلیه یکی از مهم ترین عوامل نارسایی حاد کلیوی به شمار می رود. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات گامااوریزانول (GO: Gamma Oryzanol) به دو روش تجویز گاواژ و داخل صفاقی بر عملکرد و وضعیت آنتی اکسیدانی کلیه و بافت مغز پس از القای آسیب ایسکمی- بازخون رسانی در کلیه موش های صحرایی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه، ۲۴ سر موش صحرایی نر به چهار گروه شش تایی شامل: گروه شم بدون ایجاد ایسکمی، گروه کنترل به همراه القای ایسکمی- بازخون رسانی، گروه ایسکمی- بازخون رسانی به همراه تیمار با دوز ۱۰۰ میلی گرم بر وزن بدن به صورت داخل صفاقی و گروه ایسکمی- بازخون رسانی به همراه تیمار با دوز ۱۰۰ میلی گرم بر وزن بدن به صورت گاواژ تقسیم شدند. گامااوریزانول یک ساعت قبل از ایجاد ایسکمی کلیه سمت چپ که به مدت ۳۰ دقیقه بود، تجویز گردید. پس از گذشت شش ساعت از بازخون رسانی مجدد، کراتینین، اوره خون و عملکرد آنتی اکسیدانی بافت کلیه و مغز مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: تجویز گامااوریزانول به روش تزریق داخل صفاقی و گاواژ موجب کاهش معنادار سطوح کراتینین و اوره خون نسبت به گروه کنترل شد (۰۵/۰>P). میزان گلوتاتیون پراکسیداز، گلوتاتیون ردوکتاز، سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و ظرفیت تام اکسیدان بافت مغز و کلیه در گروه های تحت تیمار با گامااوریزانول موجب افزایش معنا دار و میزان مالون دی آلدئید گروه های تحت تیمار با گامااوریزانول موجب کاهش معنا دار نسبت به گروه کنترل شده است (۰۵/۰>P). نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که گامااوریزانول موجب بهبود عملکرد کلیه و کاهش شدت آسیب ایسکمی- بازخون رسانی در بافت کلیه و مغز می گردد. همچنین تجویز به روش گاواژ، عملکرد بهتری نسبت به روش تزریق داخل صفاقی دارد.