بررسی همبستگی نقش های جنسیتی با ابعاد شخصیتی و سلامت عمومی در افراد فاقد اختلالات شخصیت

زمینه و هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه بین نقش های جنسیتی مردانه و زنانه با ابعاد پنج گانه شخصیت (براساس تئوری پنج عامل بزرگ) و سلامت عمومی در گروهی از افراد فاقد اختلال شخصیت انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه ۱۷۰ نفر (۸۵ مرد و ۸۵ زن) از کارکنان "مرکز روان پزشکی ایران"، "انستیتو روان پزشکی تهران" و بخش روان پزشکی "بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص)" بررسی شدند. این افراد فاقد اختلالات شخصیت مندرج در پنجمین ویراست راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-۵: Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) و اختلالات عمده روان پزشکی بودند. شرکت کنندگان در مطالعه به سه پرسشنامه پاسخ دادند: نقش های جنسیتی مردانه و زنانه (GM و GF) مشتق از پرسشنامه شخصیتی چندوجهی مینه سوتا (MMPI-۲: Minnesota Multiphasic Personality Inventor) ، پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ-۲۸: General Health Questionnaire) و فرم کوتاه پرسشنامه نئو (NEO-FFI: NEO Five-Factor Inventory). یافته ها: در هر دو جنسیت، نقش های جنسیتی مردانه با برون گرایی بیشتر و روان رنجورگرایی کمتری همراه بود؛ اما نقش های جنسیتی زنانه در مردان با برون گرایی کمتر و روان رنجورگرایی بیشتر و در زنان تنها با روان رنجورگرایی بیشتر همبسته بود. همچنین مردانگی بیشتر با بالاتر بودن تقریبا تمام ابعاد سلامت عمومی- هم در مردان و هم در زنان- همسویی داشت. علاوه براین، زنانگی بالاتر در مردان با اضطراب و افسردگی شدیدتر و در زنان با اضطراب و انزوای اجتماعی بالاتر همبستگی داشت. نتیجه گیری: در بین ابعاد شخصیتی، برون گرایی و روان رنجورگرایی همبستگی مشخص تری با نقش های جنسیتی داشتند. همچنین مردانگی بالاتر در هر دو جنسیت با سلامت عمومی بهتر همراه بود؛ اما ارتباط زنانگی و سلامت عمومی کمتر بود. در این مطالعه، عوامل واسطه بررسی نشده اند.