تبیین نگرش اساتید در اجرای منتورینگ دانشجویی در حوزه آموزش علوم پزشکی: یک مطالعه کیفی

زمینه و هدف: ارتقای سطح بالندگی دانشجویان از مهم ترین اهداف نظام آموزش عالی است. با توجه به اهمیت ایجاد و تقویت زمینه های توسعه در دانشجویان حوزه علوم پزشکی و تاثیر آن در ارتقای نظام سلامت جامعه، مطالعه حاضر با هدف تبیین نگرش اساتید در اجرای منتورینگ دانشجویی در حوزه آموزش علوم پزشکی انجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر مطالعه ای کیفی است که داده های آن در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ از طریق انجام مصاحبه های نیمه ساختاریافته با اساتید هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز گردآوری شد و تا رسیدن پاسخ ها به حد اشباع ادامه یافت. بر همین اساس ابتدا ۱۶ نفر از اساتید طبق روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و مصاحبه ها به صورت چهره به چهره و با زمان تقریبی یک ساعت در اتاق کار اساتید انجام شد. تجزیه وتحلیل داده ها طبق شیوه تحلیل مضمون، گام به گام و طی شش مرحله انجام پذیرفت. یافته ها: شرکت کنندگان شامل۱۶ نفر (۹ زن و ۷ مرد) با رتبه علمی ۲ نفر استاد،۱۲ نفر استادیار و۲ نفر مربی بودند. ضمن این مطالعه، ۲۵ مضمون پایه استخراج شد و بر اساس هم پوشانی محتوایی، ۶ مضمون سازمان دهنده از آن ها به دست آمد که در مرحله بعد، تحت ۳ مضمون فراگیر شامل توانمندسازی فردی، توانمندسازی تخصصی و توانمندسازی اجتماعی تقسیم بندی شدند. نتیجه گیری: طبق نتایج پژوهش حاضر، پیامدهای پیاده سازی منتورینگ دانشجویی در حوزه آموزش علوم پزشکی در ابعاد متعددی بروز داشته است و تاثیرات قابل تاملی در ایجاد بالندگی دانشجویان و به تبع آن ارتقای نظام سلامت کشور دارد. نتایج پژوهش نشان داد طبق نگرش اساتید، مولفه های توانمندسازی فردی، توانمندسازی تخصصی و توانمندسازی اجتماعی در صورت اجرای صحیح منتورینگ قابل دستیابی هستند و به ویژه در حوزه علوم پزشکی اهمیت دارند که به واسطه ماهیت خاص این عرصه، مواجهه مستقیمی با جان و سلامت آحاد انسانی دارد. این مطالعه می تواند زمینه ای برای مطالعات بیشتر مرتبط با منتورینگ در نظام آموزش عالی باشد.